Opis treści
Wykrzyknienia i wyrażenie dźwiękonaśladowcze pojawiają się pod koniec
pierwszego roku życia dziecka. Pełnią bardzo ważną rolę w rozwoju mowy i
komunikacji. Dla wielu dzieci jeszcze przez kolejne dwa lata pozostają jedynym
sposobem przekazywania znaczeń.
Onomatopeje w naturalny sposób umożliwiają
dziecku ćwiczenie kompetencji komunikacyjnej (umiejętności porozumiewania się) i
artykulacji. Wyrażenia dźwiękonaśladowcze i wykrzyknienia zbudowane są
najczęściej z sylaby otwartej, najłatwiejszej artykulacyjnie, ale pojawiają się
tu niemal wszystkie spółgłoski z systemu języka. Dzięki temu dziecko ma
możliwość ćwiczenia wymowy także trudnych spółgłosek, ale w ułatwionej sytuacji
komunikacyjnej.
Wyrażenia dźwiękonaśladowcze nazywają nie tylko zwierzęta,
ale także przedmioty i zjawiska dziejące się wokół dziecka. Pełnią tym samym
rolę rzeczownika, czasownika, przymiotnika i przysłówka. Budują w ten sposób
system językowy dziecka, pozwalający mu opowiadać o otaczającym świecie.
Dla dzieci z opóźnionym rozwojem mowy oraz z zaburzeniami komunikacji językowej
opanowanie wyrażeń dźwiękonaśladowczych i wykrzyknień jest niezwykle ważne
ponieważ buduje pewność skutecznej komunikacji.
