Opis treści
Zbigniew Koźliński, żołnierz Armii Krajowej, przedstawia w tej autobiograficznej powieści losy swoje i współtowarzyszy broni w czasie okupacji na Wileńszczyźnie oraz po wojnie, w konspiracji na terenach wyzwolonej Polski. Te migawki wspomnień dają sugestywny obraz pokolenia oddającego swoje młode życie w służbie ojczyźnie. Napisane ze swadą i żołnierską empatią, są ważnym świadectwem myśli i postaw tych, którzy pomimo ciągłego ocierania się o śmierć, bardzo chcieli żyć.
