Opis treści
Alfred Adler (1870-1937) – austriacki psycholog, psychiatra, pedagog, początkowo związany z Zygmuntem Freudem, później jednak stopniowo oddalał się od swego mistrza, tworząc kierunek psychologii indywidualnej, przez kilka lat kierował Kliniką Psychiatryczną w Wiedniu i stworzył pierwszą poradnię wychowawczo-kliniczną dla dzieci. Do jego najważniejszych prac należą Znajomość człowieka, Psychologia indywidualna w wychowaniu, Homoseksualizm i podsumowująca jego poglądy późna praca, właśnie Wiedza o życiu. Męstwo jest samoafirmacją bytu wbrew faktowi niebytu. To akt „ja“ indywidualnego przejawiający się w akceptacji lęku przed niebytem na drodze afirmowania siebie albo jako części jakiejś ogarniającej całości, albo w aspekcie jaźni indywidualnej. Męstwo zawiera zawsze pewne ryzyko, zawsze znajduje się przed groźbą niebytu, czy mamy do czynienia z ryzykiem utraty siebie i stania się rzeczą pośród całej masy innych rzeczy, czy też z utratą własnego świata w jałowym zwróceniu się ku samemu sobie.
