"To jest najsmutniejsza książka jaką czytałam napisana przez najbardziej pogodną osobę jaką znam". Wisława Szymborska "Jedna z najważniejszych i najbardziej dramatycznych książek ostatniej dekady". Ryszard Kapuściński "Lektura tej książki wywołuje niemal fizyczny ból, nie sposób się od niej oderwać. Anna Bikont z niezwykłą przenikliwością wczuwa się w cierpienie ofiar i daje porażający obraz nienawiści, która latem 1941 r. ogarnęła mieszkańców miasteczka Jedwabn...
To nie jest kolejna książka o Majdanie i o wojnie w Donbasie. Owszem, jest tam i Donbas, jest i Majdan, ale stanowią tylko część skomplikowanej układanki, która nazywa się Ukrainą. To podróż przez tworzące się państwo. Niekiedy postapokaliptyczne, niekiedy ryczące od entuzjazmu. To wyprawa opłotkami najnowszej historii Ukrainy, mająca przybliżyć Polakom ten kraj, o którym czytali już sporo, ale raczej nie w ten sposób. To książka podróżnicza, ale podróże, które opisuje, są p...
Wydała autobiografię, w której opisała, jak za milczącą zgodą matki przez lata była wykorzystywana przez swojego ojca. W miejscowej bibliotece ustawiła się kolejka. Chociaż autorka ukryła się pod pseudonimem, wszyscy szybko domyślili się, o kogo chodzi. Bo na książce się nie skończyło. Halszka udzielała wywiadów, występowała w telewizji i opowiadała otwarcie o tym, co robił z nią ojciec. Mokradełko to spojrzenie na Halszkę Opfer - autorkę głośnego Kato-taty - oczami osób...
Jednym z najlepszych sposobów, by poznać życie, codzienność i przemyślenia sławnej postaci jest sięgnięcie po jej dziennik lub pamiętnik. Niektóre z tych dzieł stanowią jedne z najbardziej znanych książek tych autorów - tak jest chociażby w wypadku Witolda Gombrowicza i jego “Dziennika 1953-1969”. Rozpoczął go tworzyć w Buenos Aires, a skończył tuż przed śmiercią w Vance, stanowi on więc w pewnym sensie dzieło jego całego życia. “Dziennik” Gombrowicza powstał jako owoc współpracy pisarza z miesięcznikiem emigracji polskiej “Kultura”, który wydawany był w Paryżu przez Jerzego Giedroycia. Po dzienniki sięgali też chętnie inny twórcy światowej literatury. Przemyślenia i wydarzenia z życia spisane w tej formie zawarł także Jerzy Pilch w tomach “Dziennik”, “Drugi dziennik. 21 czerwca 2012 - 20 czerwca 2013” oraz “Trzeci dziennik. 7 maja 2017 - 15 lipca 2018”. Z kolei refleksje zawarte w zapiskach Sándora Márai stanowią zapis intelektualnych refleksji nad światem, przemyśleń z przeczytanych lektur, ocenę moralną otaczających go, współczesnych społeczeństw czy namysł nad losem emigranta i kondycją ludzką. Błyskotliwe i pełne ironicznego dystansu do świata i samego siebie zapiski zapełniają karty pięciu tomów - są to: “Dziennik 1943-1948”, “Dziennik 1949-1956”, “Dziennik 1957-1966”, “Dziennik 1967-1976” oraz “Dziennik 1977-1989” opublikowane przez Wydawnictwo Czytelnik. Jednym z najwybitniejszych przykładów polskiej diarystyki XX wieku są “Szkice piórkiem” Andrzeja Bobkowskiego będące zapisem jego życia we Francji w latach 1940-1944. Cztery lata i trzy miesiące wojny w znakomitej prozie Bobkowskiego. “Dzienniki” stworzył także Jarosław Iwaszkiewicz - obejmują one lata 1949-1980. Dzięki nim możemy poznać życie rodzinne, uczuciowe, towarzyskie i polityczne tego jednego z największych polskich XX-wiecznych pisarzy. Wszystkie te, a także wiele innych pozycji pozwalających na wejrzenie w prywatne, często nieznane życie mniej i bardziej znanych osób znajdziecie na Woblink jako książki papierowe, audiobooki, a przede wszystkim ebooki (epub, mobi, pdf).
Często podczas lektury takich zapisków pojawia się pytanie: czy dziennik i pamiętnik to to samo? Te dwie formy wiele łączy - przede wszystkim autentyczność przekazywanych wydarzeń, emocji i przemyśleń. W obydwu wypadkach notatki nierzadko tworzone były z myślą o tym, że nikt poza autorką lub autorem nigdy ich nie zobaczy. Są to literackie formy autobiograficzne spisywane w pierwszej osobie, często jako ciąg notatek opatrzonych datą. Są jednak między nimi subtelne różnice. Jak sama nazwa wskazuje, pamiętnik spisywany jest “z pamięci”, a więc z pewnej perspektywy czasowej. Pamiętniki z reguły w związku z tym pozwalają na pewien dystans do opisywanych przeżyć i opis wydarzeń przez pryzmat nieco późniejszych interpretacji czy poznanych faktów, stanowiąc przestrzeń refleksji. Nierzadko wpisy opatrzone są datami, jednak te znacznie częściej pojawiają się w dziennikach, gdzie uzupełnione są niekiedy także konkretnym czasem i/lub miejscem, w jakich zostały spisane. Dzienniki pomagają ustalić pewną kolejność wydarzeń, a co za tym idzie wiernie odtworzyć opisywane w nich historie. Te spisywane są na bieżąco, stanowiąc pewien dokumentalny wgląd w życie tworzącej je osoby - jej przemyśleń i emocji, jakie miały miejsce dokładnie w momencie zdarzenia. Jednym z najbardziej znanych w Polsce dzieł pamiętnikarskich są zapiski Jana Chryzostoma Paska - “Pamiętniki” tworzone były pod koniec XVII wieku i stanowią cenne źródło wiedzy o życiu w tamtych czasach. Do chętnie czytanych pamiętników literackich należy dzieło Stephena Kinga - nietypowe jak na tego twórcę, autobiograficzne wejrzenie w swoją karierę. “Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika” łączy w sobie opowieść o samym Kingu z serią porad dla początkujących pisarek i pisarzy. Podobny zabieg zastosował Remigiusz Mróz w swoim “O pisaniu. Na chłodno”, zapraszając do spojrzenia w głąb jego warsztatu literackiego. Ważną pozycją jest także dzieło “Jestem Żydówką” Miriam Synger. Są to zapiski z jednego roku życia ortodoksyjnej Żydówki - Polki, patriotki, matki pięciorga dzieci, a przy tym feministki i kobiety niezwykle silnej oraz wrażliwej. Dzięki niej możemy przyjrzeć się codzienności często dla nas niedostępnej, a także dowiedzieć się więcej o współczesnym judaizmie oraz życiu Żydów w dzisiejszej Polsce. Jeśli szukacie autobiograficznego opisu codzienności ludzi znanych i mniej znanych, których przemyślenia i zapiski pozwalają na refleksję także nad naszym życiem, koniecznie sięgnijcie po pamiętniki i dzienniki! Wiele z takich ebooków znajdziecie właśnie na Woblink - czekają w formatach epub, mobi lub pdf.
