Publikacja o księdzu prałacie Stanisławie Wysockim (ur. 1 marca 1938 r.), niezłomnym kapłanie, świadku historii i społecznym bojowniku o prawdę o Obławie Augustowskiej. To właśnie w lipcu 1945 r. stracił ojca i dwie siostry, których na jego oczach zabrali Rosjanie z pomocą polskich komunistów. Książka ta opowiada również o młodości księdza z piętnem „,rodziny bandyckiej“,, o pracy duszpasterskiej, w tym jako charyzmatycznego duszpasterza Kościoła Młodych w Łomży, kapelana ło...
Nowe – poprawione i uzupełnione wydanie wspomnień jednego z 27 wojennych dowódców polskich skrzydeł myśliwskich w Wielkiej Brytanii, rodem z Przeworska na Podkarpaciu. Przedwojennego absolwenta gimnazjum i Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie; obserwatora w 5 Pułku w Lidzie (na dwumiejscowych francuskich Potezach), potem po przeszkoleniu pilota myśliwskiego w 4 Pułku w Toruniu (na PWS-10, P.7a i P.11c). Tuż przed wojną, kapitana, dowódcy eskadry, a we wrześniu 1939 r. obr...
Warszawskie sezony teatralne 1945–1949 Tomasza Mościckiego są drugą już pionierską próbą pokazania życia teatralnego stolicy tuż po wojnie, po przychylnie przyjętej kronice Teatry Warszawy 1944–1945. Autor kontynuuje opowieść o warszawskich scenach, pokazując, jak szybko odbudowywało się życie artystyczne stolicy. To fascynująca wyprawa w historię pierwszych powojennych lat Polski, widziana właśnie przez teatr. Autor prowadzi czytelnika szlakiem istniejących wówczas, dziś w...
Latem 1939 roku polskie dowództwo zdawało sobie sprawę, że w razie wojny z Niemcami polskie wybrzeże Bałtyku zostanie szybko odcięte. Zadanie obrony rejonu Gdyni i Oksywia powierzono Lądowej Obronie Wybrzeża, którą dowodził płk Stanisław Dąbek. Miał pod rozkazami 14 700 żołnierzy. Siły niemieckie, które zaatakowały 1 września 1939 roku z dwóch stron: od zachodu i wschodu (z Wolnego Miasta Gdańska), były prawie dwukrotnie liczniejsze i dysponowały wsparciem lotnictwa i okrętów...
Książka jest próbą opisania początków powojennego życia teatralnego Warszawy, a także poprzedzających je wydarzeń roku 1944. Ten okres dziejów naszych scen jest wciąż mało znany, a zebrane tu w formie kroniki fakty składają się na fascynujący obraz przemian warszawskiego teatru, ze wszystkimi dokonaniami, ale i moralnymi dylematami, nierozstrzygniętymi do dziś.
