Po śmierci pana Janickiego młyn Czahary i sąsiadujące Ługi stają się kością niezgody między rodzeństwem. Zofia - najmłodsza dziedziczka - nie poddaje się presji braci i walczy o zachowanie prawa do ziemi dla siebie oraz wygnanego niegdyś Wacława. Rodzinny spór pomagają rozwiązać poważani w lokalnym świecie sąsiedzi. Ostatecznie każdy zaczyna życie na własny rachunek. Czy wszyscy osiągną szczęście?
Hieronim i Albert (zwani w rodzinie Ruciem i Wojcieszkiem) – obaj w wieku studenckim mieszkają w Petersburgu. Obaj nie mają już rodziców, pozostał im jedynie wspólny dziad – Polikarp Białopiotrowicz – surowy starzec, właściciel ogromnego majątku Tepieniec. Dziad, mimo że nie rusza się z domu, zdaje się znać każdy krok wnuków. W listach pojawiających się znienacka krytykuje ich postępowanie i kategorycznie wyraża swoje wymagania. Poza wspólnymi: dziadkiem i Petersburgiem - ch...
Panowie studenci: Kwieciński, prawnik, Leśkiewicz, przyrodnik, tudzież Gromadzki i Łukaszewski, medycy - zajmują wspólnie mieszkanie w mieście akademickim. Po wakacjach zjeżdżają się z powrotem na stancję, gdzie pojawia się nowy lokator. Jak obecność małego Walka wpłynie na studenckie towarzystwo?
Panna Florentyna wraz z matką tracą majątek i są zmuszone starać się o przetrwanie w mieście. Wynajmowanie stancji za półdarmo, praca na zlecenia, towarzystwo ubogich mieszczan - wszystko to jest obce Pannie Florentynie i odbiera poczucie godności. Do czego zaprowadzi ją z takim zaangażowaniem pielęgnowana duma?
"Piękne nasze ustawy wygnały z ziemi naszej żebraninę, a wprowadziły do niej miłosierdzie. Nie ma już opuszczonych! Nie ma już nędzarzy! Gmina jest ich matką, gmina jest ich żywicielką." Wzniośle i pięknie brzmią słowa pana Radcy. A jak wygląda rzeczywistość? Gmina z funduszu socjalnego wyasygnuje kwotę na opiekę nad Kuntzem Wunderlim, starym tragarzem, a ktoś da mu dom i utrzymanie do końca życia. Pewnego poranka kto żyw zjawia się w sali, gdzie nastąpi wybór opiekuna. Jakie...
Epopeja narodowa „Pan Tadeusz” powstała w latach 1832–1834 w Paryżu, po dramatycznej klęsce Powstania Listopadowego. Losy literackich bohaterów: Tadeusza i Zosi, Jacka Soplicy, Hrabiego, Telimeny i całej gromady porywczej zaściankowej szlachty, uwikłanej w rosyjską niewolę, osnute są na tle wojen napoleońskich lat 1811-1812. Dynamiczna akcja, perypetie miłości i odwieczne problemy polskich charakterów i prywaty zakończone bratnią zgodą… Mickiewicz, niczym współczesny, oskaro...
Dewajtis, pradawny dąb, od wieków jest wiernym świadkiem życia żmudzkich wiosek. Zdaje się przeżywać emocje wraz z mieszkańcami: roni liście, jakby płacząc nad ich rozpaczą. Wiosną z nową nadzieją przyjmuje zieloną barwę. Latem szumi, jakby gwarząc z odpoczywającą pod nim młodzieżą. Pod jego koroną wytchnienie znajduje Marek Czertwan, który – choć najstarszy, odziedziczył po ojcu jedynie powinność zarządzania nie swoim majątkiem. Z godnym podziwu samozaparciem zabiega o gosp...
Barwne pogranicze polsko-sowieckie lat 20. XX wieku. Świat przemytników, prowadzących niebezpieczną grę ze strażą graniczną i Armią Czerwoną. Lojalność, spryt, siła i natura. Spirytus, kobiety, muzyka. Więzienie, zesłanie, śmierć. A nad tym wszystkim niezmiennie, choć czasem za chmurami, Wielka Niedźwiedzica, drogowskaz, patronka, ukochana… „Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy” to pierwsza i najpoczytniejsza powieść Sergiusza Piaseckiego. Od czasu ukazania się w 1937 roku do po...
Rodzina Gozdawów od lat żyła na kredyt, licząc na sowity spadek po mało znanym stryju. Gdy przychodzi wiadomość o śmierci krewnego, pełni nadziei podążają do Francji, żeby przejąć majątek. Zaskoczeni, zastają list z testamentem, w którym stryj pisze: „Zostawiam termin dziesięcioletni — aby [mój bratanek] został człowiekiem. Po upływie tego czasu osądzi go — i wyda nań swój wyrok wykonawczyni mej myśli i woli — Barbara Tryźnianka, w której pieczy i rozporządzeniu zostawiam mój...
Kazimiera Szpanowska wychodzi za mąż z rozsądku, przenosząc się z majątku ziemskiego do miasta. Młoda mężatka budzi ciekawość towarzystwa. Znany malarz mówi o niej: „przypomniała mi kwiat! Wie pani, jaki? Wrzos! Znam takie wrzosowiska w kwiecie. Zdrowie od nich idzie i robią wrażenie czegoś bardzo subtelnego, a silnego. Ona ma taki wdzięk nieświetny, niepozorny. Cieniutka, skromniutka, bez blasków, barw, form okazałych, taka gałązka koralowa, osypana drobniutkim kwieciem, łag...
Gdy w rozhulanym światku berlińskiej arystokracji pojawia się piękna nieznajoma, od razu ściąga na siebie uwagę towarzystwa. Jej powaga i skrytość pociągają Wentzla Croy-Dülmen, mającego wszystko: tytuł, majątek i urodę. Ku radości przyjaciół hrabia prowokuje zakład o serce panny. Nie przewiduje tylko jednego. Dama jest Polką, a jedyne, czego hrabia wstydzi się w życiu to matka – Polka! Jakich argumentów i wybiegów użyje hrabia, by zdobyć piękną Jadwigę? Czy wystarczy wszys...
Książka opisuje los porucznika Władysława Lisa, zesłanego na Syberię za udział w wojnie polsko-rosyjskiej. Jego żona, Julianna, dobrowolnie dołącza do niego, by razem osiedlić się w wiosce Narym. Dzięki swej pracowitości, uczciwości i dobroci, szybko nawiązują serdeczną więź z mieszkańcami, opierającą się na wzajemnej pomocy. Bohaterowie są wzorem cnót i wartości, takich jak sprawiedliwość, męstwo, patriotyzm, wytrwałość, empatia, braterstwo, miłość małżeńska, walka o wolność...
„Literatura piękna” to jedna z najszerszych kategorii, głównie ze względu na to, że jej granice są bardzo niewyraźne. Książki w tej kategorii często znajdują się na styku kilku gatunków, w wielu powieściach autorzy bawią się formą, eksperymentują z wykorzystywaniem różnych stylów literackich. Za jeden z najbardziej wyrazistych polskich przykładów można uznać prozę Andrzeja Stasiuka, która ma w sobie elementy autobiografii, reportażu, eseju i opowieści na granicy snu i jawy, a czasem nawet poezji. Kategoria „Literatura piękna” zawiera w sobie dzieła najwybitniejszych pisarzy wyróżnionych prestiżowymi nagrodami międzynarodowymi – Noblem, Pulitzerem, nagrodą Goncourtów czy Man Booker Prize ‒ oraz polskimi – Literacką Nagrodą Nike, Nagrodą Kościelskich, Angelusem, Literacką Nagrodą Gdynia, Paszportem „Polityki”. W tej kategorii znajdują się dzieła zarówno klasyków literatury, jak i pisarzy współczesnych oraz młodego pokolenia. Dlatego obok takich nazwisk jak Aleksander Dumas („Trzej muszkieterowie”, „Hrabia Monte Christo”), Fiodor Dostojewski („Idiota”, „Zbrodnia i kara”), Edgar Allan Poe, Marcel Proust („W stronę Swanna”), Charles Dickens („Oliver Twist”) znajdują się Łukasz Orbitowski („Tracę ciepło”), Wojciech Kuczok („Czarna”, „Gnój”), Eleanor Catton („Wszystko, co lśni”) czy Lauren Groff („Fatum i furia”). W tej kategorii znajdą coś dla siebie zarówno kobiety, jak i mężczyźni, ludzie w podeszłym, średnim i młodym wieku. „Literatura piękna” oferuje nie tylko rozrywkę, ale również możliwość poznania innych, często bardzo odległych kultur. W wielu powieściach zaciera się granica między realizmem a fikcją, a jednym z najciekawszych nurtów z pogranicza świata materialnego i metafizycznego jest realizm magiczny, którego przedstawiciele należą do najważniejszych współczesnych pisarzy (Olga Tokarczuk, Haruki Murakami, Salman Rushdie, Jorge Luis Borges).
