KtoCzyta.pl Podręczniki i Encyklopedie - książki, ebooki i audiobooki

Zbiór „Bajek i przypowieści” został wydany przez Ignacego Krasickiego w 1779 r. Składa się ze 117 krótkich bajek epigramatycznych, podzielonych na cztery główne części i „Przydatek” (11 utworów), poprzedzonych wierszami „Do dzieci” i „Wstęp do bajek”. W większości są to utworzy oryginalne, chociaż niektóre nawiązują do bajek orientalnych, starożytnych (Ezop, Fedrus) i nowożytnych (Jean de La Fontaine, Christian Fürchtegott Gellert). Krasicki śmieje się w bajkach z ludzkich...

„Kordian”, a właściwie „Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny” to dramat romantyczny, napisany przez Juliusza Słowackiego w 1833 r. w Genewie, a wydany anonimowo w 1834 r. w Paryżu. Tytułowego bohatera poznajemy jako piętnastoletniego chłopca. Kordian jest młodzieńcem przedwcześnie dojrzałym. Cały swój wolny czas poświęca rozważaniom nad sensem własnej egzystencji. Przeżywa rozczarowania do romantycznej miłości. Podejmuje nieudaną próbę samobójczą. Następnie...

Zbiór „Pieśni” Jana Kochanowskiego, wydany został po raz pierwszy w 1586 r., a więc już po śmierci autora. Podzielony jest na dwie części – „Księgi pierwsze” oraz „Księgi wtóre”. Zawiera 49 utworów i jest tym samym największym zbiorem pieśni tego autora. Tom skomponowany jest chronologicznie – pierwsza księga zawiera utwory sprzed 1570 r., druga natomiast pieśni powstałe później. Obie księgi są zróżnicowane tematycznie. Odnajdujemy tu wiersze religijne, patriotyczne, miłosn...

„Satyry” i „Listy” stanowią odzwierciedlenie problemów, jaki trawiły ówczesną Polskę. Jest to wyrazisty obraz życia XVIII-wiecznej sarmackiej szlachty, z jej wszelkimi wadami i przywarami. Smutny i pesymistyczny obraz życia we współczesnym mu kraju autor często zestawia z tradycją kraju przodków, ze świetnością i cnotami. Przyczyn obecnego upadku upatruje w odejściu od tradycji i w nadmiernym rozwoju niektórych dziedzin życia. Refleksje, które odnajdujemy w satyrach i listac...

Powieść poetycka napisana przez Adama Mickiewicza na zsyłce w Petersburgu, prawdopodobnie między 1825 a 1828 r., wydana zaś w lutym 1828 r. Uznawana za jeden z najbardziej znanych poematów polskiego romantyzmu. Akcja powieści rozgrywa się w siedzibie Krzyżaków, Marienburgu, oraz na Litwie. Głównym i tytułowym bohaterem powieści jest tajemniczy – nie wiadomo, jak naprawdę się nazywał – Litwin. Kiedy był dzieckiem, na jego miasto napadli Krzyżacy, złupili je, jego rodziców za...

„Romeo i Julia” to dramat angielskiego pisarza Williama Szekspira, napisany we wczesnym stadium jego kariery, a wydany w 1597 r. Historia dzieje się w Weronie i Mantui. Członkowie dwóch zwaśnionych rodzin, zakochują się w sobie. Pewnego dnia Romeo Montecchi dowiaduje się o balu w domu rodziny Capuletich, gdzie ma pojawić się jego wybranka. Udaje się tam wraz z grupą przyjaciół i poznaje Julię. Wkrótce dochodzi do pierwszych pocałunków tych dwojga. Pod osłoną nocy Romeo udaj...

„Pieśń o Rolandzie” to najstarszy i najbardziej znany francuski epos rycerski, należący do tzw. chansons de geste (pieśni o bohaterskich czynach). Anonimowy utwór datowany jest na XI w., a znany jest z anglo-normandzkiego rękopisu oksfordzkiego z 1170 r. Utwór to opowieść o starciu dwóch cywilizacji – chrześcijańskiej i muzułmańskiej (chociaż wykreowanej w sposób odległy od rzeczywistości). Przedstawia dzieje wyprawy wojennej Karola Wielkiego do Hiszpanii przeciw Saracen...

Cykl dziewiętnastu utworów Jana Kochanowskiego o charakterze lamentacyjnym, które wyrażają żal i rozpacz po śmierci córki Urszuli. „Treny” są najbardziej osobistym dziełem poety. Stanowią przede wszystkim pomnik wystawiony zmarłemu dziecku, które Kochanowski ukazuje jako erudytę. Są także wyrazem bolesnego doświadczenia autora przez los, zrujnowania ideałów człowieka renesansowego, kryzysu światopoglądowego i prób jego przezwyciężenia. Poeta poprzedził cykl dedykacją: „Urs...

Utwór dramatyczny należący do cyklu dramatów „Dziady”. Powstawał w latach 1832 w Dreźnie. Ze względu na miejsce powstania niekiedy określany mianem „Dziadów drezdeńskich”. Dramat cechuje nieciągłość, fragmentaryczność i otwarta, swobodna kompozycja. Żaden z licznych wątków fabularnych nie został ukończony. Do całego cyklu nawiązuje scena IX (obrzęd tytułowych Dziadów). Plan historyczny utworu dzieli się na dwie części – jawną (oficjalny wymiar rzeczywistości) i ukrytą (mar...

Utwór dramatyczny należący do cyklu dramatów „Dziady”. Powstawał w latach 1820–1821 w Kownie. Ze względu na miejsce powstania niekiedy określany mianem „Dziadów wileńsko-kowieńskich”. Akcja utworu toczy się w Dzień Zaduszny. Nocą, w kaplicy zebrała się grupa ludzi z pobliskiej wioski. Trwa ludowy obrzęd Dziadów, któremu przewodniczy Guślarz. Zebrani wzywają kolejno dusze czyśćcowe. Na ich wezwanie przybywają trzy rodzaje duchów: lekkie, ciężkie i pośrednie. Wieśniacy staraj...

„Król Edyp” to jedna z niewielu zachowanych tragedii Sofoklesa. Została napisana ok. 427 r. p.n.e. Inspiracją do jej powstania był mit tebański, którego tematem są tragiczne dzieje rodu Labdakidów. Tytułowy bohater to człowiek, który chce żyć spokojnie i w zgodzie ze światem. Ciąży jednak nad nim klątwa, od której nie da się uwolnić. Kazirodztwo i ojcobójstwo są niewybaczalnymi przewinieniami. Piętno pozostaje także na dzieciach (rodzeństwie) Edypa. Tragedia przedstawia be...

Obok „Iliady” drugi z eposów, których autorstwo tradycja przypisuje Homerowi. „Odyseja” zaczyna się po dziesięciu latach wojny trojańskiej. Odyseusz ciągle nie wrócił do domu z wojny. Podróż tytułowego bohatera do domu prowadzi go przez wiele niebezpiecznych miejsc. Tymczasem syn Odyseusza, Telemach, ma dziesięć lat i dzieli dom z matką Penelopą i 108 młodymi ludźmi, których celem jest poślubienie Penelopy. Przez cały czas Penelopa trzymała zalotników z dala od siebie. Obi...

Poemat o wojnie Greków z Trojanami. Obok „Odysei” drugi z eposów, których autorstwo tradycja przypisuje Homerowi. Dziesiąty rok wojny trojańskiej. Największy grecki wojownik – Achilles – w gniewie porzuca walkę z Trojańczykami, po tym gdy Agamemnon odbiera mu brankę Bryzejdę. Trojanie w ten sposób uzyskują przewagę. Patroklos, chcąc dodać otuchy Grekom, wkłada zbroję Achillesa i rusza na czele wojsk greckich przeciwko Trojanom. Sam widok zbroi Achillesa wystarczył, by Troj...

Znakomita komedia mistrza teatru elżbietańskiego – choć różnie oceniana przez krytyków, czasem mało pochlebnie, jest jednak jedną z najczęściej wystawianych stuk Szekspira i uwielbianą przez czytelników po dziś dzień. Zapewnia znakomitą rozrywkę, urzekając celnymi i błyskotliwymi dialogami, wyraziście zarysowanymi, pełnymi humoru postaciami i niezwykłym stosunkiem do natury.

„Juliusz Cezar” to dramat Szekspira oparty na prawdziwych wydarzeniach rozgrywających się w początkach naszej ery w Rzymie. Tytułowa postać nie gra jednak głównej roli – akcja skupia się na wątku spisku przeciwko dyktatorowi. Za spiskiem stoi Brutus, którego rozterki wewnętrzne doprowadzą do czynów, dzięki którym zapisze się – wcale nie złotymi zgłoskami – w historii.

Dramatyczna opowieść o władzy, szaleństwie, zawiści, zbrodni i... miłości. Duch poprzedniego króla Danii zdradza swemu synowi, młodemu królewiczowi Hamletowi tajemnicę o morderstwie, którego padł ofiarą. Hamlet symuluje obłęd, aby upewnić się w intencjach nowego króla i dowieść mu popełnionych czynów, a następnie zrealizować ojcowskie zalecenie i dokonać zemsty.

Tytułowi bohaterowie to Valentine i Proteus. Utwór opowiada o ich relacjach – balansujących między przyjaźnią a miłością, który to temat często wracał w renesansowych rozważaniach. Wyprawa do Mediolanu stanie się dla obu polem nowych doświadczeń. W sprawę uwikłane są także kobiety, których obecność i działania zmuszają mężczyzn do konfrontacji z własnymi pragnieniami, ideałami i decyzjami.

Głównym tematem komediowej „Szkoły żon” uczynił Molier zazdrość. Zatwardziały stary kawaler Arnolf postanawia zmienić stan cywilny, ale na własnych warunkach – planuje pojąć za żonę swoją wychowanicę Anusię, nad której dorastaniem czuwał i co – jak przypuszcza – zaowocuje udanym małżeństwem. Miłość to jednak materia delikatna i nie wszystko udaje się zaplanować.

Komedia Moliera oparta zarówno na wątkach obyczajowych, jak i na cechach charakterologicznych bohaterów. Mizantropia głównego bohatera Alcesta rodzi się z postawy bezwzględnej szczerości wobec ludzi, bez liczenia się z ich uczuciami i zabiegania o ich względy. Alcest bez wahania głosi krytykę osób ze swojego otoczenia, co oczywiście rodzi stosowne reakcje. Czy Alcest wytrwa mimo wszystko w przekonaniu o słuszności swojej postawy?

W „Uczonych białogłowach” Molier wyśmiewa snobowanie się na intelektualizm, zwłaszcza w wydaniu kobiecym. Jak odbierany jest człowiek, który dużo czyta, ale mało rozumie? Molier ujawnia salonowe gierki i powierzchowność obycia obliczone na zrobienie wrażenia, często okazuje się jednak, że bezpodstawnego. W ferworze wydarzeń ludzie i tak pokazują prawdziwe oblicza – zachłanne, zazdrosne i małostkowe.

Dramat mistyczny Juliusza Słowackiego prezentuje losy księdza Marka podczas konfederacji barskiej, którą Słowacki uważał za kluczowy moment w dziejach Rzeczpospolitej. Postać wzorowana jest na autentycznej osobie karmelity Marka Jandołowicza, jednak autor wyniósł ją do rangi symbolu tych dramatycznych wydarzeń. Uosabia on przemianę dziejową, dążenie do budowy nowego, lepszego państwa, a także ofiarę, którą trzeba ponieść, aby nowe mogło się dokonać.

Dramat Juliusza Słowackiego nawiązujący do wydarzeń konfederacji barskiej, z których autor wysnuwa wnioski historiozoficzne dotyczące dziejów narodu polskiego. Osią fabuły jest bunt chłopstwa ukraińskiego przeciw szlachcie polskiej i polskiemu klerowi, zwany koliszczyzną. Sprowokowany prawdopodobnie przez Rosję odznaczał się wyjątkowym okrucieństwem.

Komedia Moliera przywołuje na poły legendarną postać hiszpańskiego szlachcica, słynącego z urody i uroku osobistego, a jednocześnie bezceremonialnego traktowania kobiet. Don Juan Moliera to cyniczny kochanek, który rozkochuje w sobie kobietę, a następnie w pojedynku zabija jej ojca. Dzięki obłudnej postawie unika zemsty ze strony pokrzywdzonych. Mimo to czeka go tragiczny finał.

„Szelmostwa Skapena”, komedia pióra mistrza tego gatunku – Moliera, rozgrywa się w Neapolu. Pod nieobecność ojców dwaj młodzieńcy ruszają za głosem serca – jeden żeni się potajemnie z wybranką serca, drugi zakochuje się bez pamięci. Po powrocie ojców szukają ratunku u Skapena, sługi jednego z ojców. Ten, dzięki brawurowym intrygom oraz niezwykłemu zrządzeniu losu, pomaga wykaraskać się młodzieńcom z opresji.