Ania tylko tak mi³o wygl¹da. Wszyscy nabieraj¹ siê na rude loki i niebieskie oczy. Ale Ania jest – tak mówi o sobie – nieadopcyjna. Trudna. Nie do okie³znania. Nie chce spe³niaæ cudzych oczekiwañ. Chce, aby ktoœ spe³ni³ jej w³asne. Chce wybraæ, nie zostaæ wybran¹. Na dodatek nie jest ju¿ sama…
Kiedy Andrzejek trafia do szpitala, nie spodziewa się, że będzie tam aż tak niesamowicie. A wszystko dzięki jego nowej siostrzyczce Ani, z którą szybko się zaprzyjaźnia i zawiera braterstwo krwi. Cyrkówka – jak mówi o niej personel szpitala – oprócz żonglowania i chodzenia na rękach, opowiada też Andrzejowi o swoich nieprawdopodobnych przygodach. O tym, jak pomogła odnaleźć złodzieja okradającego groby, czy złapać przemytników ikon. Jednak szybko okazuje się, że...
A to feler! jest opowieścią o dzieciństwie Brzechwy. O tropieniu żab w błocie, fascynacji parowozami i o mrożącym krew w żyłach skarbie, znalezionym pod śniegiem. O teatrze z walizki, leniwym aeroplanie i sukcesie, jaki przyniosła Jankowi rola robaczka świętojańskiego. Oraz o innych szurkach i firkach. Słowem: o tym, jak Jan Brzechwa został bajkopisarzem.
Mam na imię Hela i jestem najfajniejszą dziewczynką w naszym domu. Mieszkam z mamą i tatą, i Parówkasem. To mój pies. Chodzę do IIId, trochę gram na flecie, no i maluję paznokcie u stóp w ramach buntu. Na szczęście wiem o tym tylko ja, moje skarpetki i dziewczyny z klasy. Wszystko robimy razem i muszę wam powiedzieć – zwykle z wyśmienitym skutkiem! Zresztą, sami przeczytajcie… Hela jest moim ideałem. Gdy byłam w jej wieku, chciałam być właśnie taka jak ona. Z braku...
Wojtek, przez skłonność do siniaków zwany Maślakiem, na razie mieszka w szpitalu. Ma tu kolegów, z którymi dobrze się dogaduje, ale ma też wiele pytań, na które żaden z nich nie zna odpowiedzi. Na szczęście nocą wymyka się z sali i razem z dziadkiem odbywają dalekie podróże, podczas których dużo się wyjaśnia. Liczne przyjaźnie na oddziale z wolontariuszem TDF-em (szczupłym i wysokim jak Tyczka Do Fasoli), doktorem Bartkiem, znajomym stróżem szpitalnego parku i jego wnuczką ...
Zyga , aktualnie szczęśliwy posiadacz aż kilku par dżinsów, należy do tych, którzy nie mają lekko. Życie bez przerwy gra mu na nosie, fundując niespodziankę za niespodzianką. Kryzys szczęśliwego dotąd związku, nagły ślub przyjaciela, studia i polityka, której tak boi się matka Zygi. A w ogóle... to dobrze, że odeszła ciotka. Bo jak jej wyjaśnić, że wojna, która zaczyna się 13 grudnia 1981 roku, jest inna od tej, którą przeżyła?
Każdy, kto przyszedł na świat, kiedyś z niego odejdzie. Ale co robił, zanim przyszedł i jak będzie tam, gdzie pójdzie? Niestety – tajemnica! Ileż to już tęgich głów próbowało rozwiązać tę zagadkę! Nikt do tej pory nie dał rady. No to może tym razem. Przeczytajcie i sprawdźcie, czy śmiała akcja godna asa wywiadu zakończyła się powodzeniem. Czy udało się wreszcie wyjaśnić to, co tak długo było ściśle tajne?
Jeśli ktoś uważa, że na świecie nie ma już dziś bajarek ani bajarzy, nie do końca ma rację. Otóż istnieją, tylko są trochę inni niż ci dawniejsi i trzeba umieć ich szukać. Potrafi to robić mój syn, Antoni. To on znajdował bajarzy, nagrywał ich opowieści i przysyłał mi te nagrania. Szukanie bajarzy przypomina szukanie w lesie grzybków i jest pełne niespodzianek. Każdy bajarz baje po swojemu, a co ważniejsze – taką mową, jaką mówi się w jego okolicy, jego małej ojczyźnie. ...
Z Mikołajem Kopernikiem jest trochę jak… z zupą pomidorową. Tak jak każda gospodyni dodaje coś od siebie do tej potrawy, tak badacze życia słynnego uczonego co pewien czas odkrywają i dodają do jego biografii nowe fakty. Jednym z nich jest na przykład to, że Mikołaj wcale nie był najmłodszym z rodzeństwa. Mówimy o nim: wielki astronom, ale czy wiemy, że na życie zarabiał głównie jako lekarz? A jakim był dzieckiem? Jakich przedmiotów uczył się w szkole? Czy naprawdę walczył ...
Miejski survival w powieści nagrodzonej w Łódzkim Konkursie Literackim im. Władysława Reymonta. Rozchwiana emocjonalnie, niedojrzała do roli matki Mariolka goni za miłością u boku kolejnego nieodpowiedzialnego osobnika. Jej córka Kasia przejmuje rolę opiekunki swojego dziwnego przyrodniego brata. Kolejne etapy życia bohaterów są ściśle związane z miastem, którego wielokulturowość jest jeszcze obecna w przestrzeni i życiorysach mieszkańców. Łódź w 2018 roku zdobyła prestiżow...
Przyznam się – oddałam głos moim Czytelnikom. Każda taka młoda osoba to skarbnica spostrzeżeń, refleksji, przygód, wyobrażeń i wskazówek. Żebyśmy tylko my, dorośli, zechcieli zatrzymać się: posłuchać, pomyśleć, uśmiać się czy otrzeć łzę… Żebyśmy lepiej rozumieli. Pocieszyli. Potrafili poprowadzić, nie ograniczając wielkiej potrzeby wolności i tworzenia. Żebyśmy chcieli pomóc i podać rękę mniejszemu, słabszemu, zależnemu od nas. Te wypowiedzi – to nasze lustro; bez tru...
„Czy wierzy pan w smoki?” – od tych słów zaczyna się powieść Pawła Wakuły Smoki wyobraźni. Co wiemy o smokach? Znamy je z legend jako bezlitosne bestie, potwory porywające dziewice, gustujące w baraninie… ale nie o to nam chodzi. Metaforyczne użycie wizerunku smoków przez Pawła Wakułę ma na celu ukazanie ludzkiego, mrocznego oblicza, naszej prawdziwej natury. Przytoczone historie „smoków” w tej powieści pokazują nam, że każdy z nas może się nim stać, prawdziwą b...
Od kiedy Miłka zamieszkała w domu w środku lasu z mamą artystką jej życie diametralnie się zmieniło. Wczesne wstawanie i dojazdy do szkoły to koszmar, z mamą ciężko się dogadać, w klasie nie ma nikogo bliskiego. Do tego te dziwne wizje, które Miłka miewa, będąc w pobliżu wzgórza, na którym palono kiedyś czarownice… I powracające wciąż pytanie – kto jest jej ojcem? Na szczęście na horyzoncie pojawia się ON. Miłka długo czekała na tę miłość, a teraz ma szansę na coś prawdziwe...
Z Mikołajem Kopernikiem jest trochę jak… z zupą pomidorową. Tak jak każda gospodyni dodaje coś od siebie do tej potrawy, tak badacze życia słynnego uczonego co pewien czas odkrywają i dodają do jego biografii nowe fakty. Jednym z nich jest na przykład to, że Mikołaj wcale nie był najmłodszym z rodzeństwa. Mówimy o nim: wielki astronom, ale czy wiemy, że na życie zarabiał głównie jako lekarz? A jakim był dzieckiem? Jakich przedmiotów uczył się w szkole? Czy naprawdę walczył z ...
A to feler! jest opowieścią o dzieciństwie Brzechwy. O tropieniu żab w błocie, fascynacji parowozami i o mrożącym krew w żyłach skarbie, znalezionym pod śniegiem. O teatrze z walizki, leniwym aeroplanie i sukcesie, jaki przyniosła Jankowi rola robaczka świętojańskiego. Oraz o innych szurkach i firkach. Słowem: o tym, jak Jan Brzechwa został bajkopisarzem.
Tego fotografika i jego córkę znają w K. wszyscy. Jerzy – piękny, postawny, z intrygującym błyskiem w oku i jego mała, córka, wpatrzona w niego jak w obraz. Ale dziewczyna dorasta i zaczyna rozumieć. Że była tylko przynętą, na którą matka złowiła Jerzego. Że w ich domu nigdy nie było miłości. Że ojciec bardzo kocha kobiety, ale żadnej na tyle mocno, by ją wybrać. Że jej najbliższa przyjaciółka tuż przed maturą zaliczyła wpadkę. I że od teraz – to jest problem małej. Małej Jer...
(…) To słodko-gorzka historia o ludzkiej pamięci, młodości dającej źródło siły na starość, wierności marzeniom i miłości, nie zawsze łatwej, nie stereotypowej, przenikającej każdą stronę tej niezwykłej książki. To historia szalona, tocząca się na pograniczu snu i jawy, którą budują w różnym stopniu przeszłość i teraźniejszość, dziejąca się w świecie, gdzie umarli nie są naprawdę umarli, gdzie starość bywa bardziej spełniona niż młodość (…) To opowieść o przebaczeniu i nadziei...
„Literatura piękna” to jedna z najszerszych kategorii, głównie ze względu na to, że jej granice są bardzo niewyraźne. Książki w tej kategorii często znajdują się na styku kilku gatunków, w wielu powieściach autorzy bawią się formą, eksperymentują z wykorzystywaniem różnych stylów literackich. Za jeden z najbardziej wyrazistych polskich przykładów można uznać prozę Andrzeja Stasiuka, która ma w sobie elementy autobiografii, reportażu, eseju i opowieści na granicy snu i jawy, a czasem nawet poezji. Kategoria „Literatura piękna” zawiera w sobie dzieła najwybitniejszych pisarzy wyróżnionych prestiżowymi nagrodami międzynarodowymi – Noblem, Pulitzerem, nagrodą Goncourtów czy Man Booker Prize ‒ oraz polskimi – Literacką Nagrodą Nike, Nagrodą Kościelskich, Angelusem, Literacką Nagrodą Gdynia, Paszportem „Polityki”. W tej kategorii znajdują się dzieła zarówno klasyków literatury, jak i pisarzy współczesnych oraz młodego pokolenia. Dlatego obok takich nazwisk jak Aleksander Dumas („Trzej muszkieterowie”, „Hrabia Monte Christo”), Fiodor Dostojewski („Idiota”, „Zbrodnia i kara”), Edgar Allan Poe, Marcel Proust („W stronę Swanna”), Charles Dickens („Oliver Twist”) znajdują się Łukasz Orbitowski („Tracę ciepło”), Wojciech Kuczok („Czarna”, „Gnój”), Eleanor Catton („Wszystko, co lśni”) czy Lauren Groff („Fatum i furia”). W tej kategorii znajdą coś dla siebie zarówno kobiety, jak i mężczyźni, ludzie w podeszłym, średnim i młodym wieku. „Literatura piękna” oferuje nie tylko rozrywkę, ale również możliwość poznania innych, często bardzo odległych kultur. W wielu powieściach zaciera się granica między realizmem a fikcją, a jednym z najciekawszych nurtów z pogranicza świata materialnego i metafizycznego jest realizm magiczny, którego przedstawiciele należą do najważniejszych współczesnych pisarzy (Olga Tokarczuk, Haruki Murakami, Salman Rushdie, Jorge Luis Borges).
