Życie jest prozą, zdaje się mówić Dawid Majer w niemal każdym wierszu w tym tomiku. Jest jednocześnie piękne, brutalne i godne przeżycia. A śmierć jest tylko jednym z aktorów tego spektaklu, jakim jest życie i "wcielić się może" w każdego - w matkę, kochankę i autora tych wierszy.
Sławomir Matusz
Barbara Elmanowska – ur. 21.05.1981 r. w Świdnicy. Poetka, absolwentka filologii polskiej, doktorantka Uniwersytetu Wrocławskiego. Jej debiutem poetyckim był tomik „Tę drogerię mam po drodze” (Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Wrocław 2009). Publikowała w antologiach m.in. „Ziemie uzyskane” (SPP, Wrocław 2007), w dolnośląskim roczniku literackim „Pomosty” (SPP, Wrocław 2012). Jej wiersze były tłumaczone na język czeski. Mieszka i pracuje w Świdnicy. annie leibovitz robi zd...
Grażyna Bajer z domu Kobiela ur. w 1955 r. w Nowej Rudzie. Od ośmiu lat mieszka w Norwegii.Wiersze pisze od trzynastego roku życia. Debiutancka książka „Sercem pisane, w bólu wydane” oraz obecna „...Nie rzucim ziemi...” powstały z tęsknoty za krajem, i marzenia o powrocie do ojczyzny. ...Nie rzucim ziemi... na ławkę siadłam tuż przy ratuszu jak pięknie się tutaj zrobiło w środku zieleni kwiatów pióropusze a niegdyś inaczej tu było chłonę widok ryneczku pięknego zegar na w...
Są miejsca szczególne, do których chętnie się wraca choćby pamięcią. Zwłaszcza te z czasu młodości, kojarzące się ze światem odkrywanym - świeżym i pięknym. Z czasem, kiedy lasy były dziksze i bardziej zielone, woda czystsza a ludzie lepsi. Tak się przynajmniej wtedy zdawało, albo tak się wydaje dzisiaj, po kilkudziesięciu latach…
Olgerd Dziechciarz. Poeta, prozaik, felietonista i bloger (www.wolkuszuczylinigdzie.salon24.pl). Autor powieści „Wielkopolski” i „Małopolski”, zbiorów opowiadań: „Masakra”, „Miasto Odorków”, „poMazaniec” i „Pakuska”, tomów wierszy: „Ubyt”, „Podmioty codziennego użytku”, „Wiersze (p)różne”, „Autoświat”, „Galeria Humbug” i „Mniej niż zło” oraz wyborów felietonów: „Siodłanie krowy”, „Partykularne interesy”, „Olkusz dla opornych” i „Olkusz dla średnio zaawansowanych”....
Jerzy Lengauer, rocznik 1970, urodzony, mieszka i pracuje w Kętrzynie (obecnie redaktor działu kulturalnego w „Tygodniku Kętrzyńskim). Żonaty, córka. Absolwent Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Kurs kreatywnego pisania studia podyplomowe Wiedza o kulturze w Instytucie Badań Literackich. Kilka artykułów w prasie lokalnej. Kilkadziesiąt recenzji literackich głównie na portalach BiblioNetka i Libertas. Wygrane konkursy na recenzje (Prószyński i S-ka, Społeczny Inst...
Nowy tom Aleksandry Zbierskiej jest brawurowy, bezkompromisowy, zaskakujący. Pojawia się w nim kilka świetnych poetyckich szotów; ogólnie ów tom rozpada się na dwie części: pierwszą, ryzykowną, zmagającą się z eksperymentem formalnym, drugą, skupioną na opowieści, scenkach rodzajowych, gdzie podmiotem jest wielogłosowość. Pojawiające się gwara poznańska i zlatynizowane wyimki z rosyjskiego ubarwiają pejzaż językowy książki. Można rzec, że „silnikiem napędzającym” wiersz jest ...
Jest wiele rzeczy, które poruszają w rozmowach z kobietami. Jedną z nich jest spostrzeżenie, iż mimo, że często posiadają one już (prawie) wszystko, to nie są w stanie odnaleźć radości i szczęścia w codziennym życiu. Pierwsza kwestia to oczywiście problem znajdowania czasu dla siebie. Dla własnego zdrowia psychicznego, każda kobieta powinna mieć przysłowiowe pięć minut na własne przyjemności. Druga kwestia, to, co zrobić, żeby był to czas bardziej wartościowy niż ten, który ...
Wojna dwóch światów toczona w pokoju, łazience, toalecie i kuchni. Wojna między mężczyzną a kobietą, prowadzona od wieków. Wojna, której celem jest przekroczenie granic kobiety, a następnie zajęcie jej psychicznego, emocjonalnego i seksualnego terytorium. Wojna u źródła której na samym początku zawsze jest Miłość. Książka, którą trzymacie w rękach to kula w łeb dla toksycznie rozumianej męskości.
Ja też byłam na tej wojnie.
Agnieszka Szpila
Nie wiemy kiedy i gdzie spotkali się KMiB. Pewne jest tylko jedno – jechali razem zielonym Volkswagenem Transporterem. Na karoserii samochodu widniały podpisy wszystkich napotkanych po drodze osób. Jedne wyglądały lepiej, inne rozmyte przez deszcz były ledwie widoczne. Zgodnie z chińskim zwyczajem po spotkaniu wymienili się papierosami. Odtąd musieli iść na kompromis, a raczej jechać. Prowadziła ich światłość wiekuista, a może wiatyk – pokarm na drogę do wieczności. Jak Indi...
Dawid Markiewicz idzie na całość, opisując miłość do kobiety, z którą „jak nigdy z nikim nie doszedł tak daleko” (Resztki). Mężczyzna utrwalający stany bliskości nie do opisania potrafi znaleźć na to odpowiednie słowa. To jest coś, co zawsze dobrze robi poezji. Barbara Gruszka-Zych – poetka, dziennikarka i reporterka Uroczo staroświeckie są wiersze Dawida Markiewicza. Miłość jest tu szczera, intymność delikatna, pożądanie bliskie marzeń. To świat pełen soczystych smaków, zap...
