W publikacji przetłumaczone zostały fragmenty niemiecko- i francuskojęzyczne. Autor niniejszego życiorysu zajął się tą ciekawą żołnierską indywidualnością z wszelkim należnym jej staraniem, a zarazem z całym pietyzmem winnym pradziadowi stryjecznemu tej miary. Wyzyskał w tym celu przede wszystkim własne obfite archiwum rodzinne, obejmujące pozostawioną przez generała spuściznę pisemną; zużytkował także odpowiednie rękopisy Muzeum Czartoryskich i Biblioteki Jagiellońskiej w ...
Aby poznać życie społeczne danego narodu, warto pochylić się nad powstającymi na jego obszarze dokumentami prawnymi kodyfikującymi różne obszary działalności zarówno w sferze cywilnej, jak i wojskowej. Nie inaczej jest w odniesieniu do zachowanych świadectw działań legislacyjnych, jakie były podejmowane w Księstwie Warszawskim. Ten mały twór państwowy usytuowany był pomiędzy nadal potężnymi, i co najistotniejsze wywierającymi przez cały czas dość duży wpływ na polityczne pocz...
Królewska wojenna flota francuska pod koniec XVIII wieku była drugą co do wielkości i wartości bojowej flotą ówczesnego świata, nieznacznie tylko ustępując brytyjskiej Royal Navy, z którą zresztą walczyła ze zmiennym szczęściem od przeszło 100 lat, od czasów panowania króla Ludwika XIV. Za jego panowania i pod sprawnym kierownictwem ministra marynarski Jean-Baptiste Colberta Francja posiadała olbrzymią flotę, liczącą aż 120 okrętów liniowych.
Niniejsze opracowanie jest próbą przedstawienia polskiemu czytelnikowi drobnego wycinka z mapy napoleońskiej Europy początku XIX wieku, który przeszedł do historii pod nazwą królestwa Westfalii. Celem autora było przybliżenie czytelnikowi historii państwa, które na europejskiej mapie istniało zaledwie przez sześć lat, w burzliwym okresie lat 1807-1813. Państwa, którego historia powstania, władca i armia nie zostały dotychczas w polskiej literaturze historycznej przedstawione...
Dzieło Thiersa nie tyle wpisało się w legendę napoleońska, co stało się jej kamieniem milowym. Przesądziło o tym kilka czynników. Duże znaczenie miał styl autora: barwny, dynamiczny, umiejętnie podtrzymujący uwagę czytelnika, pełen świetnych chwytów literackich.(…) O sukcesie książki zadecydował jednak przede wszystkim rozmach przedsięwzięcia oraz – po prostu – jej temat w ujęciu tego właśnie a nie innego autora. Thiers na stronicach swego dzieła zawarł to, co czuły miliony F...
Rano, w dniu przyjazdu do Tulonu Bonaparte zrobił przegląd oddziałów, z którymi rozstał się przed ośmiu miesiącami, a które zachowały dla niego gorące uwielbienie. Łatwo sobie wyobrazić, z jakimi entuzjastycznymi okrzykami przyjęli przemówienie, w którym przypomniał obietnice, czynione im w chwili, gdy pozbawieni wszystkiego, pozostawali na wybrzeżu genueńskim; na zakończenie dodał: „Czyż nie dotrzymałem wam słowa?”. Armia odpowiedziała jednogłośnym okrzykiem. „Otóż pamiętajc...
Dzieło Thiersa nie tyle wpisało się w legendę napoleońska, co stało się jej kamieniem milowym. Przesądziło o tym kilka czynników. Duże znaczenie miał styl autora: barwny, dynamiczny, umiejętnie podtrzymujący uwagę czytelnika, pełen świetnych chwytów literackich.(…) O sukcesie książki zadecydował jednak przede wszystkim rozmach przedsięwzięcia oraz – po prostu – jej temat w ujęciu tego właśnie a nie innego autora. Thiers na stronicach swego dzieła zawarł to, co czuły miliony F...
Dzieło Thiersa nie tyle wpisało się w legendę napoleońska, co stało się jej kamieniem milowym. Przesądziło o tym kilka czynników. Duże znaczenie miał styl autora: barwny, dynamiczny, umiejętnie podtrzymujący uwagę czytelnika, pełen świetnych chwytów literackich.(…) O sukcesie książki zadecydował jednak przede wszystkim rozmach przedsięwzięcia oraz – po prostu – jej temat w ujęciu tego właśnie a nie innego autora. Thiers na stronicach swego dzieła zawarł to, co czuły miliony F...
Fryderyk Masson, francuski historyk, a przy tym bonapartysta pełen nieskrywanego uwielbienia dla cesarza, ukazuje Napoleona, by tak rzec, w domowych pieleszach. Zwiedzimy z nim więc cesarskie apartamenty pałacu Tuileries, poznajemy typowy plan dnia władcy i menu jego posiłków, przyglądamy się wreszcie ulubionym rozrywkom, zwyczajom, czy drobnym, powiedzmy, dziwactwom. Dowiadujemy się również jak pracuje, jak spędza wieczory czy niedziele.
Nowe, rozszerzone wydanie oparte o nowe źródła i materiały.
Pierwsze kompletne opracowanie ofensywy wiosennej 1831 roku.
Do książki został dołączony aneks, w którym przedstawiona została lista awansowanych za udział w działaniach ofensywy wiosennej (w niektórych przypadkach wymienione są czyny i żołnierze, którzy nimi się wykazali).
Życie seksualne okresu napoleońskiego pod wieloma względami różniło się od współczesnego. Inne było wychowanie młodzieży, inaczej oceniano niektóre zachowania seksualne. Te, które dziś uznawane są za akceptowalne, wówczas często spotykały się z potępieniem społecznym. Inne – jak promiskuityzm – bywały tolerowane, a nawet chwalone. Specyficzne warunki higieniczne i skala występowania chorób wenerycznych, trudności w ich leczeniu i możliwe komplikacje, determinowały zachowania ...
Gdy pojmuje się wojnę jak sztukę lub jak naukę, to nie potrzeba nic więcej niż wodza z systemem, dla uchwycenia i rozwiązania na czas problemów, które bieżące wypadki przed nim stawiają. Badania prowadzone do tej pory na temat wojny napoleońskiej są fragmentaryczne. Właśnie z powodu przyjęcia z góry założenia, że talent wojskowy nie posiada systemu, nie starano się odnaleźć w nim jakiś wspólnych metod. Z drugiej strony, wojna ta była studiowana jedynie bardzo powierzchownie ...
Wydarzenia, związane z wojną światową w latach 1914-1918, odbiły się nadzwyczaj ujemnie na całokształcie życia gospodarczego ziem polskich. Ziemie te bowiem, podzielone między trzy państwa i położone na ich granicach – zostały z chwilą, gdy państwa te przeszły ze sobą w stan wojny – objęte pożogą walk i prawie w całości uległy zniszczeniom i stratom. Spośród 388 tysięcy kilometrów kwadratowych powierzchni Polski – 342 tysiące, to jest blisko 90%, pozostawało bezpośrednio pod ...
Tematem tej książki jest działalność dyplomatyczna marszałka wiłkomierskiego Jana Mierzeńskiego. Jest to pierwsza naukowa biografia tego radziwiłłowskiego sługi, zdolnego rezydenta i bardzo kontrowersyjnego polityka. Autor na podstawie archiwalnego materiału źródłowego omawia kolejne etapy kariery Mierzeńskiego i analizuje jego pozycję w fakcji biżańskiej. Porusza też wiele istotnych zagadnień, m.in. problem "zdrady" 1655 r. należy jednak podkreślić, że osoba marszałka wiłkom...
Zadaniem fortyfikacji jest stworzenie warunków dla najlepszego wyzyskania własnego ognia i ruchu. Prace w terenie, przygotowane i wykonane zawczasu, w okresie pokojowym, najeżą do fortyfikacji stałej. Prace wykonane w okresie wojny – do fortyfikacji polowej. W związku z tym budowle fortyfikacji stałej, czyli fortyfikacje stałe są przygotowane lepiej, oraz wykonane z materiałów trwałych: z betonu, żelazobetonu, żelaza i stali, podczas gdy fortyfikacje polowe przeważnie wykorzy...
Zasięg i zakres wojny peloponeskiej w V w. p.n.e. doprowadziła do tego, że opisywana była nieraz jako „wojna światowa” w miniaturze. Dwudziestosiedmioletni konflikt, sercem którego była walka między Spartą a Atenami, wciągnął poleis ze wszystkich stron świata: od Byzantion na północy po Kretę na południu, od Azji Mniejszej na wschodzie, po Sycylię na zachodzie. Odkąd Tukidydes opisał tę wojnę jako „największe poruszenie, jakie przydarzyło się Grekom”, wiele prac poświecono po...
Armię Imperium Rosyjskiego na przełomie XVIII i XIX wieku zaliczano do najpotężniejszych w Europie. Jako pierwsza oparła się „niezwyciężonej” armii francuskiej i choćby dlatego warto zwrócić uwagę na podstawy jej sukcesu. Niewątpliwie należy ich szukać w metodach szkolenia, organizacji oraz stosowanej taktyce. Wojny prowadzone od 1792 roku i trwające ponad dwie dekady odcisnęły swoje piętno w każdej dziedzinie życia ówczesnych ludzi, zwłaszcza zaś w sztuce wojennej. Swoją ...
Kiedy po zgonie biskupa Baldwina, na stolicy katedralnej krakowskiej zasiadł biskup Maurus, spisano na zlecenie nowego pasterza, zaraz w r. 1110, inwentarz rzeczy, przechowanych w skarbcu tamtejszej katedry. W licznym szeregu pozycji, jakie tu wymieniono, trzy przede wszystkim zwracają, szczególną uwagę na siebie: dwie, bezpośrednio złączone ze sobą: corona aurea, duo corone argentee pendentes; i trzecia, przegrodzona od nich kilkunastu innymi: vexillum auro paratum.
Pod koniec swego panowania Ludwik XIV, Król Słońce, pozował do dwóch portretów Hiacyntowi Rigaud, malarzowi dworskiemu. Został ukazany w identycznych pozach, ale w odmiennych strojach. Pierwszy wizerunek, cieszący się zasłużoną sławą, przedstawia króla jako władcę absolutnego, w oficjalnej szacie, ozdobionej kwiatami lilii i obszytej gronostajami. Okryta wielką peruką głowa wyraża poczucie dumy i władzy. Na drugim, stosunkowo mało znanym portrecie, Ludwik spogląda w stronę wi...
Dramatyczna śmierć wyrazistych postaci polityki, kultury, gospodarki czy wojska ułatwia im, nie zawsze zasłużenie, wejście do narodowych panteonów. Badacze i czytelnicy są skłonni z większą wyrozumiałością osądzać ich dokonania, w tym niechlubne czyny, uznając, że pokutą stały się ostatnie dni życia i okoliczności, w których im je odebrano. Tak potraktowani stają się postaciami bardziej jednowymiarowymi, zaś ich osiągnięcia zdają się przesłaniać haniebne decyzje i niemiłe cec...
Operacja warszawsko-iwangorodzka [warszawsko-dęblińska] była największym starciem armii Austro-Węgier, Niemiec i Rosji na wschodnim [rosyjskim] teatrze działań pierwszej wojny światowej w 1914 roku. Jej przeprowadzenie zmusiło obie strony skoordynowania działań wielkich związków operacyjnych (frontów). W toku samej operacji centralne miejsce zajmowały raczej cele polityczne, niż strategiczne: podobnie jak w przypadku natarcia niemieckich armii na Paryż w sierpniu 1914 r., tu ...
Każdy młody badacz zaczynający swoją przygodę z epoką napoleońską potrafi z pewnością jednym tchem wymienić wielkie zwycięstwa Cesarza Francuzów, takie jak Austerlitz, Jena , Frydland, czy Wagram. Szczególnie te trzy najwcześniejsze są dość powszechnie znane, jako że pierwsze z nich zostało osiągnięte nad Rosjanami, z którymi Francuzi walczyli po raz pierwszy od czasów wojen rewolucyjnych i mieli z nimi kilka rachunków do wyrównania, choćby z pól bitewnych Trebbi czy Novi. Bi...
Historia najnowsza obejmuje okres od zakończenia nowożytności, czyli przełom XVIII i XIX wieku, aż do czasów współczesnych. Dlatego wiele książek z kategorii „Historia najnowsza” poświęconych jest wojnom światowym, powstaniu warszawskiemu czy okresowi PRL-u. Pozycje przedstawiające czasy II wojny światowej stanowią tak dużą część książek, że zostały umieszczone w odrębnej podkategorii „II wojna światowa”. Główny trzon kategorii „Historia najnowsza” stanowią książki oscylujące wokół tematyki wojen światowych („Legiony – droga do legendy” Marka A. Koprowskiego, „Niewygodny Polak” Macieja Bernatta-Reszczyńskiego), powstania warszawskiego („Duch ’44. Siła ponad słabością” Stanisława Zasady), PRL-u („»Ciekawe« życie w PRL-u. I co dalej?” Bogusława Homickiego) oraz Solidarności („Tu radio Solidarność” Pawła Pietkuna). Jednak znaleźć tu można także takie publikacje jak „Kobiety wywiadu” Przemysława Słowińskiego, który przedstawia biografie najsłynniejszych agentek i szpiegów, m.in. Mathilde Carré, Coco Chanel czy Krystyny Skarbek. W tej kategorii znajduje się też „Epilog do »Kamieni na szaniec«” profesora Grzegorza Nowika, ukazujący szerzej tło wydarzeń przedstawionych przez Aleksandra Kamińskiego w jego słynnej książce. Najnowszej historii poświęcona została chociażby „Polska 1945–2015. Historia polityczna” Andrzeja Piaseckiego i Ryszarda Michalaka – jedna z niewielu monografii przedstawiających w takiej formie losy współczesnej Polski. Nie może zabraknąć także opisów brawurowych ucieczek, m.in. z obozów śmierci – Auschwitz, Sobiboru, sowieckich łagrów czy pilnie strzeżonych twierdz, które w „Słynnych ucieczkach Polaków” opisał Andrzej Fedorowicz.
