Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Poezja i Dramat - książki, ebooki i audiobooki

Po wielu latach pisania utworów, które w uproszczeniu można by nazwać wierszoprozami, zapragnąłem od tej dogodnej dla mnie formy odpocząć. Przygoda z oktostychami trwała od lutego do października 2022 roku, napisałem ich pięćdziesiąt trzy. Jedenasto- i trzynastozgłoskowce. Oktostychy wybrałem nie dlatego, żeby sprawdzić, czy im sprostam; ich forma i to, jak w ogóle mi się pomyślały, otwierały jeszcze jedną możliwość zdawania sprawy o świecie i moim w nim uczestnictwie. Przemy...

Czy to możliwe by wierzyć, gdy sypie się świat? Wydobywać spod zgliszczy drobinki dobra? Tracić i opłakiwać, a mimo to mieć nadzieję? Tom Bartłomieja Kucharskiego, o którym sam pisze, że powstawał w trudnym dla Autora czasie, udowadnia, że tak. Nie jest to jednak prosta historia. Autor snuje opowieść o człowieku, który wbrew przeciwnościom, chce sprostać podjętemu zobowiązaniu. Widzimy ten wysiłek. Prawie go dotykamy. W pewnym momencie zdając sobie sprawę, że czytamy także o ...

Wycinki i półwiersze, nowy zbiór wierszy Bogdana Jaremina, jest ciągiem spostrzeżeń dotyczących życiem poza spektrum medialnym, opowieścią o ludzie i ludziach w domniemanej wsi Wycinki, sprawach prostych oraz trudnych; narracja splata się z poetyką, rozmówki z sentencjami filozoficznymi, a bohater lityczny/narrator to wszystko notuje, notuje mu się to bez zepsucia formy, dzięki czemu można swobodnie jakoby wejść w opłotki tegoż miejsca, okiem turystki czytelniczej złowić dla ...

Tom "Krzątanie" Adama Ziemianina jest w znacznej części poświęcony Krakowowi i poetyckiemu "krzątaniu się" Autora w tym mieście przez ponad pół wieku. Poeta pochyla się nad pięknem i okrucieństwem świata (podejmując między innymi temat wojny w Ukrainie). Zanurza się w filozofii przemijania.

Czy pięć wieków po Kolumbie można na nowo odkryć Amerykę? Mając za przewodnika Adama Majewskiego — z pewnością tak. Autor Ameryki prowadzi nas bowiem — niczym mityczny Fanes — śmiałą poetycką frazą rodem z Walta Whitmana przez wszechświat tego kontynentu. Od lodów w Quarry Ice Park po rozgrzany białą kulą słońca Nowy Meksyk, od chłodnej fali niosącej surferów z Los Angeles do zawłaszczonego śladem człowieka Srebrnego Globu. Wsiadamy na pokład Blue Birda TC/2000, z głośnika La...

Ten wielowątkowy poemat prozą jest nieokiełznanym fajerwerkiem rozległych skojarzeń, które wiodą autora jakby znikąd donikąd.

Zbiór Ekspres do kawy zawiera formy mocno ustrukturowane, ascetyczne w melodii i bardzo zdyscyplinowane, ograniczone jedynie do trzech wersów. W tej formalnej ascezie odbija się mądrość życiowa płynąca z doświadczeń psychoterapeutycznych i życiowych.

Tybetańska księga umarłych to święty tekst buddyjski o etapach umierania (dostępna po polsku w przekładzie Ireneusza Kani). Księga pieszycka Adama Lizakowskiego jest rozmyślaniem nad losami ludzkimi na Dolnym Śląsku, gdzie krzyżują się rozmaite biografie, naznaczone historią. Poeta pochyla się z ogromnym pietyzmem także nad biegiem życia osób, wydawałoby się, całkiem zwyczajnych, przypomina o sprawach, które je zajmowały. Niekiedy w rozmyślaniach bierze górę pasja polemiczna,...

Ile odcieni może mieć czerń zbliżającej się nieuchronnie żałoby? Srebrzyć się jak porwane nitki pamięci? Płowieć jak jaśniejsze z roku na rok wspomnienia? Zazielenić jak omszały kamień – niepogłaskany, nieutulony? Oku Małgorzaty nie umyka żadna małość (i wielkość), śmieszność (i ból). Pośpiesznie notuje chwile olśnień, czarnym humorem oswajając strach. I tę naszą żałosną bezradność wobec ostateczności. W zupełnie innym rytmie toczą się jej poetyckie przypowieści o tym, co ni...

Nieśpiewy. Nie śpiewane, zduszone. Odrzucone, drukowane nielegalnie lub ocenzurowane. Czyta się je w poczuciu narastającego przerażenia, jak dystopię. Z gulą w gardle, jakby utkwiła tam zmięta mapa Polski albo gazeta, która z pragnących „ojczyzny we własnym kraju” zrobiła zdrajców narodu. A przecież ci, którzy kochają ten kraj bez wzajemności, jakby na niego nie zasługiwali, próbują w tej matni żyć, bez cukru, z żonami, które nie wyszły za generałów, ale i z pierwszym śmieche...

Historia w poezji to czas dzisiejszy. Grzegorz Walczak daje nam nowy, niebanalny materiał. Jedni powiedzą, że to piosenki i pieśni (bywa, że z muzyką Zygmunta Koniecznego), drudzy, że nareszcie poezja, a nie zdobiona metaforami proza. Wreszcie wszyscy sobie przypomną, jaką rolę w naszych głowach i sercach pełni mowa wiązana i jak ważną strawę odkrywa na stole codzienności. Jest teraz prosto z kajetu na alarm bijącego poety. Od czasu Cedyni, Grunwaldu, rozbiorów, powstań, woje...

W pięćdziesięciu wierszach zgromadzonych w tym tomie, Zygmunt Ficek dokonuje kolejnego kroku w swojej zadziwiająco konsekwentnej podróży przez lasy, góry i doliny. Tam właśnie, nad strumykami, potokami, stawami, w powietrzu, na ziemi i w wodzie, tropi ukryte ślady Wszechmocy, która ukazuje się w mikroskopijnej skali i w olśniewającej pojedynczości wszelkich napotkanych stworzeń. Z detalu wnioskuje o całości. A nam pozostawia ślad – jakby oznaczony czytelnie szlak dla niefraso...

Zagubiona w mieście to zbiór 49 wierszy skoncentrowanych na penetrowaniu pejzażu kondycji ludzkiej XXI wieku. Autorka ujmuje temat w gęstą siatkę metaforyki zaczerpniętej ze świata mitologii, odniesień biblijnych, odkryć kosmicznych i naukowych. Bardzo dojrzały tom dojrzałej autorki o wykrystalizowanej poetyce i estetyce.

Tom Dla syna stanowi kontynuację wydanego rok wcześniej tomu „Wolne fale” i zawiera 65 wierszy – obrazów odmalowujących krajobrazy współczesnych ulic, domów, dróg, w których i po których kroczy, przesiaduje, przystaje, zadziwiony i wewnętrznie rozedrgany współczesny bohater – podróżnik. Nie wiemy skąd wyszedł i nie wiemy, dokąd zmierza. Tajemnica towarzyszy nam od początku do końca tego tomu.

Tomik Natalii Biesiady-Myszak „Wielkie nieba” jest zapisem spoetyzowanego świata opartego na spójnie zorganizowanej kompozycji całości. Napotkamy tu zawiły świat relacji ja-my, relacji narażonej na odwieczny problem niespełnienia. W wielu lirycznych warstwach prześwituje prawda o samotności ja i nieuniknionym procesie przemijania. Specjalną przestrzenią wygasania są tu kulturowe cząstki sacrum wchłaniane niegdyś przez autorkę w czasach dzieciństwa. Obrana przez poetkę strateg...

"Pobaw się ze mną" to dojrzały debiut osoby, która w niejednym piecu chleb piekła: matki, naukowczyni, przedsiębiorczyni, poetki. Wiersze Małgorzaty Oczak nie służą jedynie dostarczaniu wzruszeń czy satysfakcji estetycznej; język poetycki w przypadku tej autorki staje się narzędziem badania rzeczywistości, drogą do konstatacji na temat otaczającego świata. Efekty są, fascynujące.

Muzyka i matematyka mają ze sobą wiele wspólnego. Pitagoras twierdził, że wszystko jest liczbą, a każdy element wszechświata można wyrazić za pomocą ułamków, z czego wywodzi się pojęcie harmonii sfer, koncepcji łączącej muzykę z matematyką. U Barbary Szczepańskiej wchodzi w to jeszcze poezja. I to nie byle jaka. Niezwykle spójny tomik, w którym Mi wraz z Pi oplatają mężczyzn jak winorośl. Autorka idzie w abstrakcję, groteskę i żart, uderza czasem w dramatyczne tony. A wszystk...

Magdalena Podobińska, eteryczna blondynka w pastelowych barwach. Z jej wierszy emanuje łagodna melancholia. Wstępujemy w błękity i „rozmazane na niebie kłębiaste nostalgie”,  „szmaragdowe obłoki” a „śpiew skowronka /łagodnie przecina pustkowie”. To poetka wrażliwa na grę kolorów i nieobojętne są jej dźwięki, które ją otaczają. Trochę pisze, trochę maluje i trochę gra, czyli klasycznie wielowątkowo utalentowana osoba. Zdecydowanie ma również czujne ucho do łowienia smacznych z...

Wiersze Marzeny Dąbrowy Szatko zapraszają nas do miasteczka, o którym w połowie ubiegłego stulecia inny Poeta pisał jako o kraju łagodności. Do tego kraju można się dostać tylko przez ucho igielne, a i tak nic w nim już nie jest jak dawniej. Ten tomik czyta się jak jednorodną opowieść o nieuchronności przemijania i trwałości uczucia. Starannie skomponowany przekaz jest łagodny, niezależnie jak bardzo dramatyczne są dzieje przywołanych w nim osób. Jakby Poetka chciała powiedzi...

"Poezja Jana Strządały jest bardzo delikatna, eteryczna, zwiewna jak kobieta, a przy tym konkretna, męska. W liryku Istnieje, zamieszczonym w zbiorze wierszy wybranych pt. Szept igły w otwartej żyle, podmiot mówiący powiada: „tak naprawdę to istnieje tylko ból / wszystko inne jest tylko jego brakiem”. Grają tutaj ze sobą dwa koncepty filozoficzne: zła jako nieobecności dobra oraz ten mówiący, że pod spodem wszelkiego istnienia spoczywa cierpienie. Poezja Strządały jest chrze...

Wiersze lanckorońskie Małgorzaty Misiewicz są jednocześnie sentencjonalne i ulotne. Chwila zastyga w wierszu, jak w bursztynie, który mieni się różnymi odcieniami barw. Ulotność nie kojarzy się powierzchowna impresją, przeciwnie – poprzez jasny ogląd rzeczy poetka wydobywa na świat osadzoną w konkrecie refleksję o przemijaniu oraz – właśnie ulotności życia zawieszonego pomiędzy krawędziami życia i śmierci. Liryki Małgorzaty Misiewicz są na wskroś religijne. Doświadczenia w...

Eryk Ostrowski w swoim najnowszym tomiku zaskakuje nie tylko stylistyką i formą. To poezja serca, płynąca falą, która nie topi, tylko porywa i unosi, w pozornie znane a jednak zupełnie nieznane rejony. To poezja miłości, czułości, wierności. Dziś rzadko kto deklaruje w poezji, subtelną metaforą, tak piękne ujęcie tych stanów, emocji, wzruszeń, jakie są dane wrażliwym i zakochanym. Delikatność nawet w mówieniu o śmierci. Odchodzenie w tych wierszach jest tak samo bolesne i ni...

Poeta Wroński w wierszach przedstawia to, co nim szarpie od wczesnej młodości, kiedy po raz pierwszy naraził się jakiejś władzy i okazało się, że świat nie jest tak przyjazny, jak się wydawało, kiedy Szczęsny uczył się mówić. Nie jest taki, ale jaki? W czym to się zawiera i jak się zderza z tym, co jednak jest miłe, korzystne i co łagodzi jątrzenie się ran? Książka pokazuje metodę poetyckiej reakcji Wrońskiego na świat: od ogółu, systemu dokuczliwego, do szczegółu prywatnego,...

Wiersze Michała Dąbrowskiego czytałam, myśląc, dlaczego on nie pisze opowiadań, przecież wystarczy wypełnić gotowe sytuacje szczegółami i to są opowiadania, znakomite opowiadania współczesne. Dopiero potem zrozumiałam, dlaczego „Wszystko wydaje się niepełne” i takie musi pozostać, by zdziwienie, „że to tak”, nie utopiło się w powodzi słów. Anna Nasiłowska Codzienność w pandemii to czas na krótkie, szybkie refleksje, ale też długie i głębokie analizy. O dzieciństwie i babci, ...