Współczesna choreografia zajmuje w Polsce niewygodną pozycję sztuki marginalizowanej. A jednocześnie wywrotowo zużytkowuje własną odmienność i upomina się o to, co zostaje zepchnięte na peryferia przez neoliberalny system podporządkowany ideologii normy. W Błaznujących ciałach Alicja Mller pisze właśnie o emancypacyjnej i światotwórczej sprawczości najnowszych praktyk choreograficznych. Negują one struktury, które są opresyjne wobec inności, i afirmują to, co dopiero nadchodz...
„Sobątańczenie to książka krytyczna z mocnym fundamentem teoretycznym – i zapewne udane połączenie tych dwóch żywiołów ujmuje szczególnie. Najbardziej lubię, kiedy tak właśnie używa się teorii teatru: pomysłowo, sprawnie i dyskretnie. Alicja Müller dysponuje bogatym instrumentarium, ale nie obnosi się z nim. Sięga po narzędzia, których w danej chwili potrzebuje, i trafnie przykłada je do konkretnej rzeczywistości artystycznej w całym jej bogactwie, które dzięki nim można lepi...
