(...) W kontekście ostatnich wydarzeń, jakie miały miejsce w Nowym Jorku, teza Bierdiajewa o możliwym przekształceniu się cywilizacji w barbarzyństwo, nabiera szczególnego znaczenia: " Barbarzyństwo, które może pojawić się na szczycie europejskiej i światowej cywilizacji (...). Będzie zrodzone przez cywilizację, barbarzyństwo z zapachem maszyn a nie lasów, barbarzyństwo tkwiące w samej technice cywilizacji"
Ze wstępu.
Nierówność jest uzasadniona religijnie przez niepowtarzalny, indywidualny los osoby ludzkiej w wieczności. Nie oznacza to, rzecz jasna, że nie należy ludziom pomagać i sprawiać, by ich ziemski los stawał się coraz lepszy. Przeciwnie, niesienie pomocy i czynienie ludzkiego losu bardziej znośnym jest wypełnieniem nakazu miłości. Nie oznacza to jednak wcale, że należy buntować się przeciwko pierwotnym podstawom Boskiego porządku świata, niszczyć je i przeciwstawiać Boskiemu sens...
Książka Mikołaja Bierdiajewa Źródła i sens komunizmu rosyjskiego ukazuje się w języku polskim z półwiecznym opóźnieniem. Przekład francuski tej książki został bowiem opublikowany w 1937 r., a po nim pojawiły się przekłady na inne języki. Miało to miejsce w czasach, gdy komunizm cieszył się na Zachodzie dużą popularnością i nawet pisarze oraz myśliciele, jak Andre Gide, Roman Rol-land, Jean-Paul Sartre, pozostawali pod jego urokiem. Mało tego, niektórzy myśliciele aktywnie pro...
(...) Bierdiajew właściwie odrzuca wszystkie formy ustrojów państwowych i organizacji społeczeństwa. Jest jednakowo bezlitosny w stosunku do komunizmu i do kapitalizmu, do monarchii i do demokracji. Królestwo cezara zawsze zniewala, natomiast Bierdiajew głosi wolność. Jego wizja jest bardzo pesymistyczna. Żaden ustrój nie jest doskonały, nie będzie też w przyszłości żadnego idealnego ustroju. Zawsze będzie wyzysk człowieka przez człowieka, niesprawiedliwość społeczna, zawsze ...
Od dawna już pragnąłem napisać książkę, która byłaby wyrazem mojej całościowej metafizyki. Używam słowa "metafizyka", ale nie należy temu nadawać tradycyjnie akademickiego znaczenia. Chodzi raczej o metafizykę w duchu Dostojewskiego, Kierkegaarda, Nietzschego, Pascala, Jakuba Boehme, Św. Augustyna i im podobnych, to znaczy, jak się teraz mawia, o metafizykę egzystencjalną. Ja jednak wolę inne wyrażenie - metafizyka eschatologiczna. Pragnę rozważać wszystkie kwestie w świetle ...
Filozof-egzystencjalista, który jest teistą, musi poruszyć problem relacji Boga i człowieka. Dialektyka tych relacji, rozpatrywana na płaszczyźnie egzystencjalnej, przedstawia się inaczej, niż w tradycyjnym podejściu, bazującym na filozofii greckiej, zwłaszcza na Arystotelesie. Bóg filozofów nie jest Bogiem Biblii i żywej wiary. Bóg filozofów jest Absolutem pozostającym w opozycji do świata. Z Posłowia tłumacza
