Pamięć należy chronić, pielęgnować i wzbogacać, nawet wówczas kiedy dotyka spraw i wydarzeń tragicznych, kiedy ból i rozpacz upominając się o swoje prawa podważają sens i godność ludzkiego istnienia. Dla poezji stanowi to naturalne źródło kreacji, przesłania, hamletowskich czy egzystencjalnych pytań, bez względu na stylistyczne ujęcia, takie czy inne nawiązanie do tradycji. W przypadku liryki Wioletty Czajczyńskiej jest podobnie. Rodowody jej wierszy są czytelne i oczywiste. ...
