A kiedy to się już udaje, przychodzi stanąć w szranki z najtrudniejszym zadaniem – wytrwać bez nałogu i poradzić sobie z wciąż przypominającym o sobie patologicznym głodem. Książka jest dobrym przykładem, aby potwierdzić dobrze znane już fakty, aczkolwiek różni ją to od innych, ponieważ bohaterka to dusza artystyczna i często przekazuje swoje „porażki” w wierszach. Wygrywa „życie” aby po raz kolejny stracić w nim etat. I tak z upływającym czasem, bohaterka wielokrotnie m...
