„– Kim jesteś, nieznajoma? – powtórzyłem pytanie, przybliżając się do niej coraz bardziej, aż w końcu oparła się plecami o ścianę. Górowałem nad nią, choć miała na stopach szpilki, więc musiała podnieść podbródek, by móc spojrzeć mi w oczy. – Nie lubię czekać na odpowiedź. Powiedz mi, kim jesteś i jak się tu dostałaś. – Sam mówiłeś, że tajemnica jest podniecająca. Ja nie znam ciebie, ty nie znasz mnie... Musiałem przyznać, że jednak podobała mi się ta jej gra, więc zamiast o...
