Franciszek J. Klimek przedstawia jedną z najrzadszych ras swego gatunku. Mimo, iż podlega ona udomowieniu, to pozostaje zawsze niezależną, a nawet w jakimś stopniu hermetyczną dla postronnego obserwatora. Gdy jednak odnajdzie odpowiednie dla niej towarzystwo potrafi obdarować je wyjątkowymi cechami swej osobowości i charakteru.
Kilka lat temu kryłam w sercu mały żal do Poety - dlaczego używa rymów wyłącznie do słowa kot. Nie dlatego, że kot nie jest mi bliski, ale gdzie zgubił się pies? On też zasługuje na najpiękniejszą, najlepszą poezję. I jednak jest! Pisać wiersze o zwierzętach nie kpiąc z nich choć troszkę umie niewielu poetów. Pisać sercem umieją tylko Ci, którzy umieją tez kochać. Jedno i drugie to mocna strona Franciszka Klimka. Czytając Jego wiersze raz płaczę, raz się śmieję. Dziękuję Fra...
Franciszek Klimek bardzo mnie ujął swoimi wierszami i jakże interesująco odczytał moje! To wielka radość wiedzieć, że wywołuje się u drugiego człowieka twórcze inspiracje. Podobają mi się ogromnie, także jego wiersze poświęcone kotom. Naprawdę piękne, z puentą, przesłaniem, liryczne, smutne i wesołe.
Ks. Jan Twardowski
Kot to czysta poezja - któż temu zaprzeczy? Kto kocha koty, ten uczy się dużo trudniejszej miłości do ludzi. A kochać koty i umieć o tym pięknie opowiadać to dopiero jest sztuka. A jeszcze opowiadać w języku poezji, przy tym z wyrafinowanym humorem - to największe mistrzostwo. Jest pośród nas taki mistrz, Franciszek J. Klimiek, krakowski literat, satyryk i poeta, auto kilkuset znakomitych wierszy, które podyktowały mu podobnie jak on rozkochane w kotach - Muzy. Raz lirycznie...
