Rycerskie czasy potęgi polskiego oręża, opisane mistrzowskim piórem Noblisty, w nowatorskiej szacie graficznej. Powieść, niegdyś krzepiąca serca Polaków pod zaborami, dziś nadal porywa i przybliża najpiękniejsze karty naszej historii. Ich tradycja pozostaje wciąż żywa, o czym najlepiej świadczą ilustracje - zdjęcia Adama Bujaka ze współczesnej inscenizacji bitwy, podczas której bractwa i stowarzyszenia rycerskie odtwarzają przebieg walk m.in. na podstawie opisów Sienkiewicza...
Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz herbu Oszyk, pseudonim Litwos (ur. 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej, zm. 15 listopada 1916 w Vevey) – polski nowelista, powieściopisarz i publicysta pochodzenia tatarskiego; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1905) za całokształt twórczości, jeden z najpopularniejszych pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku. Nowele: Humoreski z teki Worszyłły, Stary sługa, Hania, Selim Mirza, Szkice węglem, Janko Muzykant, Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela, Niewola tatarska, Bartek Zwycięzca, Jamioł. Nowele amerykańskie: Za chlebem - na jej podstawie powstało libretto do opery Konstantego Gorskiego, Orso, Latarnik, Sachem, Wspomnienie z Maripozy. Powieści: Na marne Trylogia: Ogniem i mieczem (1884) Potop (1886) Pan Wołodyjowski (1888), Bez dogmatu, Rodzina Połanieckich, Quo vadis, Krzyżacy, Na polu chwały, Wiry, W pustyni i w puszczy. Źródło (tekst i zdjęcia):http://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_Sienkiewicz
