„Śmierć. Studium” to debiutancka powieść Ignacego Dąbrowskiego, wydana w 1893 r. Stanowi naturalistyczne studium osoby umierającej – młodego człowieka, studenta, zaskoczonego przez śmierć u progu życia. Kontrowersyjna oraz wstrząsająco aktualna tematyka wynikająca z powszechności umieralności na suchoty na przełomie XIX i XX wieku zdecydowała o olbrzymiej poczytności książki. Sprzyjał jej także dekadencki nastrój epoki. Dziennik studenta dokumentuje kolejne fazy postawy wobec...
Człowiek drży przed Niebytem jak przed czymś potwornym, czego pojąć nie może, co stanowi sprzeczność z nim samym, co jest jego antytezą, przeczeniem. A przy tym – niepodobna „nie być” i spojrzeć na to „z boku” oczami obserwatora. Cała natura ludzka wzdryga się przed śmiercią, bo śmierć dla poszczególnego człowieka jest zarazem w jego pojęciu po prostu końcem świata, końcem wszechrzeczy, końcem o tyle straszniejszym, że się go właściwie nie spodziewał, bo gdzieś na dnie duszy ...
