Książka jest próbą ukazania na wybranych przykładach, w jaki sposób, w jakich okolicznościach i w jakim celu pojawiają się w operze postaci ludzi pióra oraz ich sztuka. Zaprezentowani bohaterowie - poeci są bardzo różni pod względem charakteru scenicznego, nurtu literackiego, który reprezentują, oraz funkcji, jaką pełnią w obrębie świata przedstawionego – celem pracy jest bowiem, poprzez konfrontację jak najbardziej odmiennych przykładów, naszkicowanie modelu operowej „histor...
Tytułowym bohaterem jest Mickiewicz – ale nie jest on w tej książce tematem jedynym ani nawet głównym. Znalazło się w niej kilka przykładów relacji artystycznych, w których Mickiewicz jest jedną ze stron. Relacje te są różnorodne, nie tylko o charakterze wpływu: są to również wspólne Mickiewiczowi i innym, niekiedy bardzo odmiennym od niego autorom matryce estetyczne i myślowe, a także podobieństwa zachodzące tam, gdzie bezpośrednie oddziaływanie z całą pewnością nie nastąpił...
„Okoliczności liryczne” muzyki, o których mowa w książce, to okoliczności jej odbioru przez szczególną grupę słuchających, jaką stanowią poeci. Głównym przedmiotem zainteresowania stały się więc wiersze, które przedstawiają rozmaite sytuacje obcowania ze sztuką dźwięków: teksty, w których sytuacja liryczna jest tożsama z sytuacją muzyczną lub też przez nią warunkowana. Praca opiera się na założeniu, że utwory poetyckie, niezależnie od typowego dla nich subiektywnego charakter...
Improwizacja poetycka w kulturze polskiej XIX wieku na tle europejskim Iwony Puchalskiej jest niezwykle rzetelną, erudycyjną i dobrze skomponowaną oraz pięknie napisaną rozprawą. Autorka prezentuje fenomen improwizacji literackiej w kulturze europejskiej XVIII i XIX wieku, zwłaszcza włoskiej, a następnie skupia się na największych poetach-improwizatorach polskich, to znaczy Adamie Mickiewiczu i Jadwidze Łuszczewskiej - Deotymie. Choć zestawienie tych nazwisk w jednej monograf...
