Książka Jeana Claira reprezentuje specyficzny, niestandardowy typ refleksji humanistycznej, łączącej narrację eseju, akademickie j rozprawy i polemiki artystycznej o zabarwieniu politycznym. Tekst wręcz tętni erudycją, odwołaniami do poglądów historyków sztuki, filozofów, językoznawców i antropologów od XIX w. do współczesności. Literacki temperament Autora sprawia, że myśli prezentowane są dynamicznie i intrygująco, różnorodne wątki splatają się, dopełniają, czasem konkurują...
