Refleksja o literaturze oraz o świecie, próba odpowiedzi na pytanie, jak rzeczywistość wpływa na teksty współczesnych autorów. Dunin koncentruje się na latach 1989-2004, dociekając, w jaki sposób ówczesna rzeczywistość wpłynęła na charakter utworów. Autorka śledzi także zmiany, które zaszły w literaturze młodzieżowej, pisze o specyfice małych ojczyzn, antysemityzmie i religii. Wśród autorów, których książki przywołuje Kinga Dunin, pojawiają się . Olga Tokarczuk, Małgorzata Mu...
Powieść o młodzieży, rodzicach dorastających dzieci i wzajemnych skomplikowanych relacjach. Młodzi bohaterowie – Marta i Marek – wychowywani według odmiennych wzorców, próbują nie tylko odnaleźć się w dorosłości, ale i zmierzyć z nieoczekiwanym i trudnym do zaakceptowania przez niektórych uczuciem. Kontynuacją powieści jest druga część cyklu, „Obciach".
Utwór jest zaproszeniem do podróży do Jejlandii, krainy, w której niepodzielną władzę sprawuje kobieta. Autorka definiuje tekst jako dziennik pokładowy, zbiór materiałów pisanych w ciągu kilku lat – różnorodnych, lecz połączonych potrzebą „zobaczenia świata po kobiecemu". Dunin zaznacza, że jeśli ma być mowa o feminizmie, to jest to feminizm autorski, subiektywny i prywatny.
Powieść o młodzieży, rodzicach dorastających dzieci i wzajemnych skomplikowanych relacjach. Młodzi bohaterowie – Marta i Marek – wychowywani według odmiennych wzorców, próbują nie tylko odnaleźć się w dorosłości, ale i zmierzyć z nieoczekiwanym i trudnym do zaakceptowania przez niektórych uczuciem. Kontynuacją powieści jest druga część cyklu, „Obciach".
Wnikliwe studium o agresji i przemocy. Autorka konfrontuje czytelników nie tylko z historią, w której bohaterowie doświadczają zła, lecz także zmusza do przyjrzenia się problemowi agresji w wyjątkowo wnikliwy sposób, mogący podważyć ugruntowane w tym temacie poglądy i reakcje. „Obciach" jest drugim tomem powieściowego cyklu, otwartego przez utwór „Tabu".
Refleksja o literaturze oraz o świecie, próba odpowiedzi na pytanie, jak rzeczywistość wpływa na teksty współczesnych autorów. Dunin koncentruje się na latach 1989-2004, dociekając, w jaki sposób ówczesna rzeczywistość wpłynęła na charakter utworów. Autorka śledzi także zmiany, które zaszły w literaturze młodzieżowej, pisze o specyfice małych ojczyzn, antysemityzmie i religii. Wśród autorów, których książki przywołuje Kinga Dunin, pojawiają się . Olga Tokarczuk, Małgorzata Mu...
Utwór jest zaproszeniem do podróży do Jejlandii, krainy, w której niepodzielną władzę sprawuje kobieta. Autorka definiuje tekst jako dziennik pokładowy, zbiór materiałów pisanych w ciągu kilku lat – różnorodnych, lecz połączonych potrzebą „zobaczenia świata po kobiecemu". Dunin zaznacza, że jeśli ma być mowa o feminizmie, to jest to feminizm autorski, subiektywny i prywatny.
Wnikliwe studium o agresji i przemocy. Autorka konfrontuje czytelników nie tylko z historią, w której bohaterowie doświadczają zła, lecz także zmusza do przyjrzenia się problemowi agresji w wyjątkowo wnikliwy sposób, mogący podważyć ugruntowane w tym temacie poglądy i reakcje. „Obciach" jest drugim tomem powieściowego cyklu, otwartego przez utwór „Tabu".
Kochaj i rób – tylko co? „Co chcesz” – odpowiada św. Augustyn. Kinga Dunin i Sławomir Sierakowski rozmawiają jednak dalej. On pyta, ona odpowiada, a w sukurs przychodzą im teksty publicystyczne autorki. Czasem rozmówcy ścierają się, przerzucają opiniami, kłócą. Czym jest etyka, a czym moralność? Na czym budować związek, jeśli miłość przemija po trzech latach? Czy faceci powinni spotykać się z młodszymi kobietami? Rozmawiają o tym, co jest dla niej wartościowe, o jej marzeniac...
