Miejsce przewodnika wśród dzisiejszych gatunków piśmiennictwa uświadamia nam zakres zmian w kulturze współczesnej. Z gatunku peryferyjnego staje się on gatunkiem centralnym. W coraz większym stopniu jest nie tylko nośnikiem treści poznawczych i użytkowych, ale bywa także swoistym instruktażem przeżywania przestrzeni – miasta i natury. Ale równocześnie obserwujemy proces dostosowania literatury do jej „przewodnikowego” rozumienia. Powieści stają się źródłem scenariuszy wędrówe...
Karol Zakrzewski jest dziennikarzem, "koneserem" alkoholu i kobiet. Niestety, to drugie zdecydowanie nie podoba się jego żonie. Po kolejnej "przygodzie" męża, odchodzi. Karol wymyśla sposoby na odzyskanie żony. Prawie mu się to udaje, lecz w czasie podróży służbowej do Wiednia poznaje kobietę, której nie może się oprzeć. Tym razem za zdobycie kolejnej przyjdzie mu zapłacić wysoką cenę. Jadąc konno z nowo poznaną przyjaciółką, ulega wypadkowi.
Poszczególne szkice to nie tylko omówienia kolejnych książek, niejako przy okazji są to próby oświetlenia szerszych zagadnień. Tom jest tu zajmujący zwykle w kontekście biografii intelektualnej jego autora, ale ważne są też inne kwestie: historia gatunku (np. eseju), przemiany literaturoznawstwa, status interpretacji, związki teorii literatury z historią, z kulturoznawstwem, z filozofią.
Od Autora
"Usiłuję wytłumaczyć zwłaszcza trzy szeroko dzisiaj przyjmowane znaczenia autobiografii: gatunkowe, modalne oraz performatywne. Te trzy określenia oddają historyczne zróżnicowanie autobiografii. Dawniej pojmowano ją raczej gatunkowo. W teoriach dwudziestowiecznych pojawił się autobiografizm (czyli kategoria). W wieku XXI upowszechniło się performatywne ujęcie autobiografii i praktyk autobiograficznych. W całym tomie nawiązuję do tych różnych wariantów autobiografii, bo ...
„Poetyka ekstremalna” to książka literaturoznawcy. Jest rzeczowa i stonowana, uważna w oglądzie, oszczędna w wysłowieniu. Wyszła spod pióra badacza, ale tworzące ją szkice nie godzą się na jałową samozwrotność naukowego dyskursu. Szukają rezonansu ze światem poza akademią. Akcentują egzystencjalny wymiar myślenia i pisania o literaturze. Pokazują, że istniejemy w czytaniu, w ruchu lektury. Przypominają, że źródłowym żywiołem ludzkiego świata jest interpretacja.„Jerzy Madejski...
