Dzieci z Dworca Brześć - to reporterskie obrazki opisujące historie dzieci i mam, które miesiącami koczowały na białoruskim dworcu. Czekały na wyjazd do Polski, bo do Czeczenii wrócić nie mogły. Kilkulatki, które jadły papier, żeby pęczniał w brzuchach, aby nie czuć głodu. I matki, które spakowały cały dobytek w jedną torbę. Uciekły przed reżimem, ale i przemocą, po to, żeby ratować dzieci i siebie. To także opowieść o tym, że można próbować układać sobie życie w nowym kraju...
To jest opowieść o zrastaniu się z więzieniem i o tęsknocie za wolnością. O zlewaniu się w jedno z nałogiem człowieka, który nie przestał wierzyć w miłość. Wydawać by się mogło, że przegrał, ale wierzymy, że dzięki tej książce podejmie walkę na nowo. Marina proponuje mu wspólne przygotowanie książki o ich przeżyciach.
