Monografia obejmuje kilkadziesiąt lat rozwoju hiszpańskiej prozy, na które przypadają dwie różne epoki historyczne – powojenna dyktatura (1939–1975) i okres demokracji (po 1975). Hiszpańskie społeczeństwo przeżyło w tym czasie jedną z najbardziej spektakularnych przemian w najnowszej historii Europy: od traumatycznej rzeczywistości powojnia oraz skostniałego systemu politycznych i kulturowych restrykcji do nowoczesnego świata otwartości na zmianę i różnorodność. […] Książkę ...
