Drugi okres działalności twórców direct cinema (1963–1970) to okres ich dojrzałości i arcydzieł, które przeniknęły nawet do popkultury. Filmy takie jak Gimme Shelter czy Woodstock znają nawet ci, którzy nie mają świadomości, że należą one do nurtu kina bezpośredniego. W kolejnych rozdziałach autor omawia kwestię wyczerpania się twórczego potencjału Drew Associates, przygląda się obrazom konserwatywnej Ameryki w filmach Richarda Leacocka i obrazom amerykańskiej kontrkultury w ...
Książka poświęcona obrazowi amerykańskiej kontestacji lat sześćdziesiątych w filmach kina bezpośredniego, a dokładniej trzem jej odłamom: ruchowi walczącemu o równość rasową, ruchowi studenckiemu oraz hippisom. Autor przedstawia podstawowe założenia ideologiczne danego ruchu, a następnie sposób ich zaistnienia na ekranie. Pikanterii temu opisowi dodaje fakt, że twórcy kina bezpośredniego programowo stronili od wszelkiej ideologii. Czy da się jednak pokazać rzeczywistość bez u...
Kino stylu zerowego to takie kino, w którym widz ma się skupiać na opowiadanej fabule, zdarzeniach, postaciach, a nie na filmowej formie. Taki model kina zdecydowanie dominował przez większą część istnienia kinematografii i ciągle ma rzesze zaprzysięgłych zwolenników. Wypracowana na przestrzeni lat praktyka produkcyjna była nastawiona na ukrywanie środków warsztatowych i form wyrazu. Styl staje się wówczas niewidoczny, przezroczysty, osiąga poziom zerowy. Takie kino nazwano k...
