Książka podejmuje dialog z Różewiczowską metodą twórczą i jest próbą rekonstrukcji "poetyki oglądu". Dociekania na temat wielorakiego znaczenia obrazu oraz potencjału percepcyjnego ujawnionego w poezji łączą się tu z analizami funkcji pamięci, w tym także postpamięci historycznej oraz oceną zdolności poezji do kształtowania wyobraźni zbiorowej. Tak nakreślona perspektywa pozwala przyjrzeć się swoiście kłopotliwym miejscom tej twórczości, takim na przykład jak poezja okresu so...
