Wspomnienia nauczycielki pracującej w podkrakowskich szkołach w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Znajdują się w niej celne spostrzeżenia i refleksje dotyczące ówczesnych warunków życia i pracy w tym środowisku, jak również opis relacji między kierownictwem szkoły, nauczycielami, rodzicami i uczniami. Jest to świat miniony, ale wart poznania. Walorem książki jest jej autentyzm i interesujący, wciągający czytelnika, sposób prowadzenia narracji.
„Blue” Krzysztofa Rudowskiego – jak kolor niebieski, tak często w książce przywoływany – ma swoją miękkość. Z charakterystyczną dla tego rodzaju barw wrażliwością autor wraca do Wrocławia czasów powojennych i późniejszych. Snuje intrygę powoli i czule. Poszerza horyzonty (chętnie w początkowych partiach każdego z rozdziałów), by podzielić się uwagami na temat uniwersum. Wtedy Wrocław i jego okolice stają się miejscem symbolicznym dla rozważań o przemijaniu, o miłości, o śmier...
W jaki sposób opowiedzieć o Wielkiej Historii? Jak wpisać w nią małe historie narodów, rodzin i ludzi? Jak uchwycić momentalność bycia w świecie? Wielkie tryby mielące codzienność i przygodność życia? Konstelacje ludzkich istnień i przypadkowych życiorysów? Dlaczego życie Marii, poznanej gdzieś w nocy, podczas przejażdżki konnej, w przeddzień wojny światowej – jeszcze ani nie pierwszej, ani nie drugiej, bo o przyszłości Maria nic nie wie – potoczy się właśnie tak? Dlaczego hi...
Współczesne spojrzenie na nieśmiertelny mit Orfeusza. Tłem tej powieści Krzysztofa Rudowskiego jest pogrążony we mgle Kraków, którego puls dostosowuje się do rytmu muzyki dawnej, snującej się podczas koncertów festiwalu Misteria Paschalia. Dni Wielkiego Tygodnia – przy akompaniamencie apollińskich dźwięków violi da gamby Jordiego Savalla i dionizyjskiej barwy głosu Philippe’a Jarrousky’ego – prowadzą bohatera do Auerbachs Keller oraz pracowni doktora Fausta, ale nie omijają r...
