W jaki sposób antyczni poeci zwracają się do odbiorców i prowadzą z nimi zawoalowaną, a nawet zaskakującą grę językową? Jakich środków używają w tym celu? W jaki sposób współczesny czytelnik może je odczytać, zrozumieć i poddać analizie? Jak te wyniki odczytuje? Monografia niniejsza zawiera próby odpowiedzi na te i inne pytania. Jej adresatami są nie tylko filolodzy klasyczni, lecz także szerokie grono literaturoznawców i językoznawców, którzy sięgną po nią p...
Jakimi środkami dysponuje poeta antyczny, aby w pełni opisać swój świat wyobrażony? Jak konstruuje język poetyckiego opisu i jakich środków do tego używa? Czy używając wyłącznie środków fonicznych można oddać lęk, przerażenie, upokorzenie albo radość, euforię czy podniecenie? Czy możemy emocje te odczytać wyłącznie z warstwy językowej dzieła i czy jest możliwy systematyczny ich opis? Monografia niniejsza zawiera próby odpowiedzi na te i inne pytania. Jej adre...
W slowniku tym zostały podddane wnikliwej ocenie anagramy, repetycje i palindromy w epice rzymskiej, w okresie jej największego rozwoju, a mianowicie od czasu później republiki rzymskiej, poprzez epokę augustowską, do końca pierwszego wieku naszej ery.Wyjątek stanowi poemat Mosella Auzoniusza. Anagramy repetycje i palindromy są niemal fundamentem metrum epickiego, wielokrotnie służą wyrafinowanym grom językowym, budują hoofonię sylabiczną, kształtują klauzule rytmiczną. Uzupe...
Każdy pisarz - zarówno poeta, jak i prozaik - stosuje pewien zasób środków stylistycznych, do których zalicza się specyficzne użycia trybów warunkowych, aliteracji oraz instrumentacji czy innych środków, jakie oferuje klasyczna retoryka. Jak przejawia swoje szczególne zainteresowanie pewnymi tematami? W niniejszej książce przedstawiono wyniki badaż mających na celu szczegółowy opis stylistyki Seneki i skatalogowanie jej cech specyficznych, która skierowana jest przede wszystk...
Do swych odbiorców filozof zawsze zwraca się używając określonego języka, przyjętych kodów i z wykorzystaniem ogólnie zrozumiałych toposów oraz tropów. Czyni to jednak zawsze w sposób indywidualny i niepowtarzalny. W jaki sposób sygnalizuje kluczowe wartości i jakie odzwierciedlenie znajduje to w jego języku? Jak przejawia swoje szczególne zainteresowanie pewnymi tematami? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdzie Czytelnik w niniejszej książce, która skierowana jest ...
Prawdziwa retoryka, którą Kwintylian usiłuje zaszczepić uczniom i która przystoi człowiekowi szlachetnemu, jest cnotą. Sztuka oratorska - w opinii bardzo wielu znakomitych mówców, których zdanie podziela Kwintylian - składa się z pięciu części: wynalezienia tematu, rozplanowania treści mowy, języka i stylu, ćwiczenia pamięci oraz sposobu wygłaszania mowy.
Książka jest dokumentem piśmienniczym, obszernym zazwyczaj zapisem wszelkiej ludzkiej myśli. Występuje w postaci wielostronicowej publikacji o określonej liczbie stron i trwałym charakterze.
Postać dzisiejszej książki drukowanej ma formę kodeksu będącego zbiorem kartek połączonych grzbietem. Taki sposób utrwalania zapisu w momencie upowszechnienia pergaminu zastąpił wcześniejszą formę dokumentu piśmienniczego, jakim był zwój.
Według definicji Słownika języka polskiego PWN książka jest złożonym oraz oprawionym arkuszem papieru zadrukowanym tekstem o charakterze literackim, użytkowym bądź naukowym. Jednak współcześnie definicja ta powinna zostać poszerzona o książki elektroniczne będące cyfrowym odpowiednikiem tych drukowanych. Do książek elektronicznych zaliczane są zarówno ebooki, jak i audiobooki. Treść utrwaloną w formie elektronicznej można odczytać za pomocą odpowiedniego oprogramowania na laptopach, tabletach, smartfonach, a przede wszystkim na przeznaczonych do tego celu czytnikach.
E-książki odgrywają bardzo dużą rolę. Podjęty jakiś czas temu proces digitalizacji książek umożliwia dostęp do światowych zasobów wiedzy znacznie większej liczbie osób. Zbiory ksiąg to niepodważalne światowe dziedzictwo kultury, jednak ze względu na ograniczoną możliwość szybkiego dostępu do przechowywanych w księgozbiorach publikacji, a także brak możliwości jakiegokolwiek dostępu do dzieł o znacznej wartości historycznej proces digitalizacji daje szansę na udostępnianie światowych dzieł szerokiej masie odbiorców.
Okładka to wszystko, co zostało od zewnątrz trwale złączone ze znajdującym się w środku wkładem. Składa się z przedniej i tylnej okładziny (potocznie zwanej okładką), a także z grzbietu okładki. To właśnie okładka definiuje i określa ostateczny wygląd książki, gdyż determinuje między innymi sposób, w jaki łączą się ze sobą wszystkie kartki i jaka jest wewnętrzna budowa książki. Oprawy mogą być miękkie, twarde czy też zintegrowane – różnią się przede wszystkim wielkością, wagą, wytrzymałością oraz ceną. Przykładowo książki w twardej oprawie są większe, cięższe, bardziej wytrzymałe i droższe od tych w miękkiej.