„Ta książka opowiada o naszej potrzebie rozmowy, potrzebie zrozumienia i bycia zrozumianym. Mówi też o słuchaniu siebie nawzajem, nie tylko o słuchaniu słów, ale także ciszy między nimi. Nie opisuje żadnego magicznego procesu. To część naszego codziennego życia – mówimy i słuchamy”. Wszyscy jesteśmy opowiadaczami – relacjonujemy różne historie, żeby znaleźć sens w życiu. Ale opowiadanie historii nie wystarcza. Ktoś musi nas jeszcze wysłuchać. W swojej pracy jako psychoanality...
