Opis treści
"Niedobry zwyczaj" Alany S. Portero wzbudził w Hiszpanii wielką sensację. Powieść przez długie miesiące nie schodziła z list bestsellerów, otrzymała wiele nagród literackich i została przetłumaczona na kilkanaście języków.
Álex – „bystra dziewczynka, ukryta ciota, jąkała, grubaska” – dorasta w Madrycie w czasach transformacji ustrojowej, która dokonuje się po śmierci Franco. W tej powieści stolica Hiszpanii bynajmniej nie jest miastem ze snów, a robotniczej dzielnicy San Blas – gdzie wychowuje się wrażliwa, uwięziona w ciele chłopca bohaterka – blisko do piekielnego Harlemu Jamesa Baldwina.
Pisząc o dorastaniu transkobiety w brutalnym, maczystowskim świecie, Portero tworzy współczesny bildungsroman – historię dochodzenia do samoakceptacji i pełnego rozumienia siebie. "Niedobry zwyczaj" to pełna ciepła opowieść o ludzkich niedoskonałościach i trudach związanych z przeżywaniem własnej tożsamości. Książka, która pokazuje, że warto żyć autentycznie niezależnie od ceny, jaką trzeba za to zapłacić.
„Niedobry zwyczaj”, Alana S. Portero – jak czytać ebook?
Ebooka „Niedobry zwyczaj”, tak jak pozostałe książki w formacie elektronicznym przeczytacie w aplikacji mobilnej Woblink na Android lub iOS lub na innym urządzeniu obsługującym format epub lub mobi - czytnik ebooków (Pocketbook, Kindle, inkBook itd.), tablet, komputer etc. Czytaj tak, jak lubisz!
Zanim zdecydujesz się na zakup, możesz również przeczytać u nas darmowy fragment ebooka. A jeśli wolisz słuchać, sprawdź, czy książka jest dostępna w Woblink także jako audiobook (mp3).
Senga 05-03-2025
Senga 05-03-2025
Narratorka „Niedobrego zwyczaju” tkwi w więzieniu, do którego zapędziły ją nienawiść i przemoc. Sędzią, który wydał wyrok, był strach. Nie było procesu, świadków, obrony. Ściany celi tworzy jej własne ciało, a najsurowszym strażnikiem jest ona sama. Wyjścia są dwa: poddać się rozpaczy albo walczyć o siebie. Najtrudniejszy krok ułatwia obecność innych kobiety, które już tę drogę przeszły. Jeśli macie przeczytać jedną książkę o transpłciowości i wychodzeniu z szafy, to właśnie tę. Portero w sposób niezwykle obrazowy opisuje dysforię – uczucie niedopasowania, obrzydzenie do własnego ciała, które zaczyna się już w dzieciństwie i narasta w okresie dojrzewania. Bohaterka wychowuje się w kochającej rodzinie, ale nawet tam nie może być sobą. Pozornie drobne uwagi i wszechobecna dyskryminacja skutecznie zamykają jej usta. Do tego dochodzi przynależność klasowa. Madryt przełomu lat 80/90, robotnicza dzielnica Gran San Blas – bieda, przemoc i twardość ludzi, którzy nie mają siły na akceptację inności. Mężczyźni pilnują genderowych ról, kobiety nie buntują się, ale za kulisami wspierają się nawzajem. Narratorka nie odcina się od swoich korzeni, widzi mechanizmy rządzące jej społecznością, rozumie je i nie osądza, ale też nie umie się ujawnić. Nie wyobrażam sobie też, by po tej lekturze ktokolwiek mógł wątpić, czy transkobiety są „prawdziwymi” kobietami. Kobiety to dla narratorki „wspaniałe, potężne bestie z dalekich krain” otoczone uwielbieniem, celebruje je i czuje, że do nich przynależy. Takie autofikcje chcę czytać zawsze. Wątki autobiograficzne są wyczuwalne, ale narracja jest tak piękna, że opowieść staje się uniwersalna (wielka w tym zasługa tłumaczki @ostrowka). Portero nie zabiega o uwagę, nie moralizuje – po prostu snuje historię, w której można się zanurzyć bez reszty. Połączyła mnie z bohaterką miłość do Madrytu, muzyki i książek – czułam się jej bliska, chciałam ją przytulić i powiedzieć, że nie jest sama. Niezwykła książka!
Opinia potwierdzona zakupem