W 2007 roku Polska usłyszała o Januszu Świtaju, sparaliżowanym od szyi w dół człowieku, który złożył w sądzie wniosek o zaprzestanie uporczywej terapii. Za jego sprawą rozgorzała na nowo zażarta dyskusja o eutanazji, a on stał się symbolem zmagań człowieka niepełnosprawnego z własnym losem. Książka, wystukana przez autora na klawiaturze komputera za pomocą ołówka trzymanego w ustach, jest zapisem niezwykle dramatycznej walki o życie, zdrowie i ludzką godność. Jest też przejmującą refleksją na temat losu i próbą opisania świata z perspektywy człowieka całkowicie zdanego na innych.
