Opis treści
Agnieszka Czeska, córka króla Przemysła Ottokara I, założyła w Pradze szpital dla ubogich i pierwszy na wschód od Alp klasztor klarysek. Korespondowała z papieżami oraz ze świętą Klarą z Asyżu, od której przejęła franciszkański ideał najwyższego ubóstwa. Dwukrotnie odmówiła ręki cesarzowi Fryderykowi II Staufowi, jednemu z najpotężniejszych władców średniowiecznej Europy. Od dzieciństwa wychowywana w klasztorach, m.in. w Trzebnicy pod opieką św. Jadwigi Śląskiej, zasłynęła w świecie z dobroczynności i ofiarnej służby bliźnim. Poniekąd zdumiewa fakt, że przez ponad siedem wieków nie została ogłoszona świętą. Kanonizował ją dopiero 12 listopada 1989 roku w Rzymie pierwszy słowiański papież Jan Paweł II. W Czechach i na Słowacji Agnieszka uważana jest obecnie za patronkę tzw. aksamitnej rewolucji, ponieważ w niecały tydzień po jej kanonizacji u naszych południowych sąsiadów załamał się system komunistyczny.
