Opis treści
Józefa Radzymińska była polską pisarką i jedną z ważniejszych działaczek Polonii argentyńskiej. Mimo że jej obfity, różnorodny genologicznie i tematycznie dorobek literacki obejmuje ponad 70 utworów wydawanych w latach 1937–2002, jest to współcześnie postać nieznana szerokiemu gronu polskich czytelników i niemal nieobecna w nowszych opracowaniach historycznoliterackich. Przedmiotem naszego zainteresowania w tej książce czynimy prozę wspomnieniową Józefy Radzymińskiej, tj. Biały Orzeł nad Rio de la Plata oraz Czternaście lat mroku. Oba teksty dotyczą życia Polonii w Argentynie, zostały jednak wydane już po powrocie pisarki do Polski i były przeznaczone głównie dla polskiego czytelnika. Ukazują emigrację przez pryzmat osobistych doświadczeń pisarki, zawierają wnikliwy obraz społeczności polonijnej, skupionej wokół licznych stowarzyszeń i kół, przynoszą nieznane powszechnie informacje o ich działalności, stosunku do opuszczonej ojczyzny, warunkach życia, sposobach odnalezienia się w egzotycznej przestrzeni.
Niniejsza książka wpisuje się w nurt badań poświęconych emigracji polskiej, a szczególnie w rozpoczęty w ostatnich latach tok rozważań związanych z pisarstwem kobiet emigrantek, jest to jednocześnie opracowanie, które uzupełnia prowadzone na gruncie lingwistyki badania nad językiem pisarzy. Interesują nas bowiem nie tylko refleksje nad przedstawionymi przez Józefę Radzymińską obrazami emigracji polskiej, ale także właściwości językowo-stylistyczne jej argentyńskich wspomnień.
Ze wstępu
