Opis treści
Deja Vu – Francuska kocica to historia młodej kobiety zajmującej się na co dzień restaurowaniem dzieł sztuki. Któregoś dnia natrafia na obraz przedstawiający mężczyznę, którego drapieżny wygląd wzbudza w niej niezdrową fascynację. W wyniku pewnego incydentu dziewczyna traci przytomność, a gdy ją odzyskuje, z przerażeniem spostrzega, że nie jest już w muzeum w Nowym Jorku, lecz w XVI-wiecznej Szkocji, a mężczyzna z obrazu znajduje się na wyciągnięcie ręki. Jednak nie jest już tak fascynujący, jakim wydawał się na początku.
Jak poradzi sobie w tej sytuacji wykształcona, świadoma swojej wartości kobieta sukcesu? Czy odnajdzie się w realiach, gdzie kobiety są tylko dodatkiem do mężczyzn? Drobniutka i delikatna niebieskooka blondynka będzie musiała stawić czoło potężnemu, prymitywnemu mężczyźnie, noszącemu przydomek Zwierz. Jednak pozory mogą mylić i może to właśnie Zwierz ugnie się przed Kocicą.
Ona – młoda, ambitna, odważna...
On – nieposkromiony, prymitywny, dziki...
Co stanie się w świecie, w którym happy end nie jest możliwy?
"Francuska kocica" to powieść, jakiej na naszym rynku jeszcze nie było. Genialne połączenie literatury obyczajowej z romansem, które spowodują zawroty głowy. Fabuła, która swoją zawiłością, oryginalnością i niepowtarzalną historią przekona każdego czytelnika. Polecam! Dla tej książki warto zarwać noc! - Paulina Ampulska, autorka
Ania Tuziak w zupełnie nowej odsłonie! Mroczna historia osadzona w XVI-wiecznej Szkocji zabiera czytelnika do innego świata i pozwala mu spędzić fascynujące, pełne napięcia chwile. Polecam! - Ewa Pirce, autorka
„Książka od której nie mogłam się oderwać, jest tak świetnie napisana. Historia, która wciągnęła mnie od samego początku, intrygowała i uzależniała z każdą stroną bardziej. Wyobraźcie sobie jak to jest nagle obudzić się na polu bitwy w Szkocji, w XVI wieku...” - Agnieszka Rybska, @blonderka
Marzyłam o powiewie świeżości i zdecydowanie to dostałam! Anna Tuziak stworzyła powieść niepowtarzalną i po raz kolejny uwiodła mnie fabułą i wyryła ślad w moim sercu. „Francuska Kocica” to powieść zachwycająca, przepełniona ogromnymi emocjami i napisana w spektakularnym stylu. Czytelniku! Rzucam ci wyzwanie, żebyś nie zakochał się w iście bajkowym świecie, który stworzyła Anna Tuziak. - N. R. Paradise, autorka
We Francuskiej kocicy Ania Tuziak przechodzi samą siebie! Niespodziewane zwroty akcji, romans, dla którego przeszkodą nie jest nawet różnica czasu wynosząca kilka wieków, dbałość o właściwe odwzorowanie realiów XVI-wiecznej Szkocji, żywiołowi bohaterowie, których pokochacie od pierwszych stron powieści – to tylko część z atutów tej niezwykłej historii. Jeżeli szukacie czegoś, co przeniesie Was do zupełnie innego świata, gorąca polecam. Ja dałam się porwać! - Noemi Vain, autorka
Niesamowicie wciągająca i szalenie inna, Francuska Kocica stała się historią o jakiej śnią kobiety. Przenieście się do świata, w którym spełniają się senne marzenia. Zanurzcie się w fali emocji, które zabiorą was do krainy przepełnionej pasją, by przeżyć przygodę o jakiej mogłyście tylko pomarzyć. - Małgorzata Wiśniewska @Zakochana Zaczytana
Wyobraźcie sobie urokliwe góry i pagórki Szkocji, obsiane mchem i pachnącymi ziołami, poprzedzielane oczkami jezior… A teraz wyobraźcie sobie, że patrzycie na… szesnastowieczną Szkocję, bo właśnie tam zabiera nas Anna Tuziak, autorka „Francuskiej kocicy”, w której gwarantuję Wam, zakochacie od pierwszych stron. Jeśli chcecie przeżyć niesamowitą przygodę, jaka przydarza się Brice, nowoczesnej konserwatorce zabytków, która podczas prac nad starym obrazem, przenosi się nagle w sam środek średniowiecznej Szkocji, to koniecznie musicie sięgnąć po tę książkę. Idealna na jesienne szarugi. Błyskotliwa, zabawna i zaskakująca dosłownie na każdym kroku, zapewni Wam ogrom wrażeń i jestem pewna, że nie będziecie mogli się od niej oderwać. - Rain Winter, autorka
Szanuka 13-12-2020
Szanuka 13-12-2020
DWA ŚWIATY, JEDNO UCZUCIE Świetna! To jedno słowo, jakie przychodzi mi od razu na myśl, gdy wspominam lekturę „Francuskiej kocicy” od Anny Tuziak. To było moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i na pewno nie ostatnie, bo na półce czeka na mnie jeszcze „Gra cieni”, no i oczywiście nie odmówię sobie drugiego tomu „Deja Vu”! Nie po tym, jak zakończyła się „Kocica”! Brice Pinard zajmuje się restaurowaniem dzieł sztuki. Pewnego dnia ta pewna siebie i wiedząca dokładnie czego chce, młoda Amerykanka, dostaje kolejne zlecenie. Tym razem jednak trafia jej się portret pochodzący z szesnastowiecznej Szkocji. Przedstawia nieco groźnego i niezwykle przystojnego mężczyznę, od którego Brice po prostu nie może oderwać wzroku… Dziwnym i niewytłumaczalnym zbiegiem okoliczności, chcąc ratować obraz przed deszczem, Brice przenosi się do przeszłości. Chyba już domyślacie się dokąd? Mało tego, spotyka od razu mężczyznę ze wspomnianego obrazu – Blane’a MacLeoda – naczelnika klanu MacLeod, który dosłownie mieszka na zamku, co dla dziewczyny pochodzącej z dwudziestego pierwszego wieku będzie nieco przerażające, ale z drugiej strony na pewno też imponujące. Dosłownie nic między tą dwójką nie dzieje się bez zgrzytów, kłótni, nieporozumień i sypiących się iskier. Mamy wrażenie, że albo zrobią sobie krzywdę, albo… nieco inaczej rozładują to napięcie pomiędzy sobą. Brice ciężko jest przyznać, że znajduje się w szesnastowiecznym europejskim kraju. Mało tego, język, którym się posługuje, mimo że to również angielski, jest niezrozumiały dla ludzi wokół. I ten brak cywilizacji… Z tego wszystkiego, tych nieporozumień, biorących źródło w dwóch zupełnie innych światach, z których pochodzą główni bohaterowie, wynikają nieraz zabawne, a czasem tragiczne zdarzenia. „Tu nie było żadnej cywilizacji, a oni nie mieli zielonego pojęcia, o czym ona mówiła. Widziała tych krzątających się na dziedzińcu ludzi, ubranych w starodawne stroje i mówiących, jakby pochodzili z innej epoki. Wszystkie budynki wyglądały jak budowle z dawnych lat. A wokoło jedynie horyzont i góry. Co to za miejsce? Patrzyli na nią, jakby przyleciała z kosmosu, a to oni tak się zachowywali i wyglądali”. Dodatkowo równolegle dostajemy równie ciekawą historię niejakiej Vanory MacCallum i francuskiego dostojnika o imieniu Gaston, goszczącego na zamku jej ojca. Losy tej dwójki niechybnie kroczą ku zaplątaniu się z losami Brice i Blane’a, jednak co z tego wyniknie, na razie nie wiemy. Liczę na to, że dowiemy się tego z drugiego tomu. Nie mogę zdradzić, dlaczego Brice została nazwana „francuską kocicą”, bo to jest zbyt ciekawe, by odpowiedź podawać na tacy. Nie powiem też nic o stosunkach pomiędzy Brice a Blanem, ale możecie mi wierzyć, że będzie się działo. Powiem Wam za to, że już dawno nie czytałam tak ciekawej książki, napisanej tak profesjonalnie, z dbałością o każdy szczegół. „Francuska kocica” to książka, którą z pewnością warto przeczytać. www.recenzje-szanuki.blogspot.com
Opinia nie jest potwierdzona zakupem