Opis treści
Helena z Wolskich Krukowiecka (1803–1859) — diarystka, matka, znana historykom jako żona Jana Krukowieckiego (1772–1850), gubernatora Warszawy i prezesa Rządu Narodowego w czasie insurekcji listopadowej. Z kart dziennika wyłania się osoba jednocześnie wrażliwa i silna, ważna nie tylko jako towarzyszka życia generała, lecz także jako strażniczka życia domowego, zaradny gospodarz i jako kobieta zmagająca się z trudnościami czasów, w których przyszło jej żyć.
Dziennik Krukowieckiej z lat 1831–1833, po raz pierwszy ogłaszany drukiem, to kobiece świadectwo nabywanej samodzielności, odważnych, indywidualnych decyzji i radzenia sobie z opuszczeniem. W ciągu trzech lat stanowił przestrzeń dla wyznania (strachu, smutku, niepewności) i umożliwiał rejestrowanie codziennej egzystencji w popowstaniowych realiach. Powstawał w osamotnieniu, w oczekiwaniu na powrót męża przebywającego na zesłaniu.
