Opis treści
Niniejsza historia nie jest w zamierzeniu alternatywą wobec innych narracji przedstawiających dzieje fotografii; stanowi natomiast przyczynek do ponownego przemyślenia charakterystycznej niestabilności fotografii na gruncie ontologicznym.
Zdumiewający wkład w historię fotografii, w kwestię zwiazków między filozofią a światłem oraz w annały historii techniki. Mikuriya ukazuje platońskie korzenie sztuki fotograficznej, przytaczając na dowód swoich tez przekonujące argumenty. Układ jaskini Platona zostaje przez autorkę przyrównany do projektu camera obscura; platońska koncepcja chôra – do samej fotografii; mistyczny związek z Bogiem, który może zaowocować ślepotą – do prześwietlenia zdjęcia, zaś przedstawiony przez Ficino paradoks dążenia ku światłu oraz pragnienia, by boski blask spłynął na świat – do światłoczułości. Narzędzia te składają się na misterny instrument badawczy, za pomocą którego możliwa jest reinterpretacja historii światła. Dzieło autorki stanowi twórcze rozwinięcie sławnej tezy Derridy – „Każda fotografia przedstawia słońce”.
Mark Cousins, The Architectural Association School of Architecture, Wielka Brytania
Mikuriya zabiera nas w fascynującą podróż po „czasach prehistorycznych” fotografii. Jej śmiała, odważna wizja historii alternatywnej bierze początek w mrokach jaskini Platona i prowadzi ku ezoterycznym koncepcjom światła i świetlistości głoszonym w epoce wczesnego odrodzenia. Niniejsza książka stanowi ważny głos w debacie na temat „filozofii fotografii”. Zamiast skupiać się na aspektach technicznych lub filozoficznych autorka kładzie nacisk na nierozerwalny związek obydwu tych światów.
Scott Mcquire, profesor Szkoły Kultury i Komunikacji, Uniwersytet Melbourne, Australia
Patronem medialnym książki jest Muzeum Historii Fotografii w Krakowie
