Opis treści
Na autobiografie? Mariny Abramović można spojrzeć jak na dynamiczny, płynny i otwarty ikonostas. Wizualność poszczególnych ikon wykreowanych przez artystke? cyrkuluje w systemie medialnego zapośredniczenia, którego elementem jest nasza percepcja. Ikony skonstruowane przez Abramović nie odsyłają jednak do absolutu teologicznego, transcendentnej boskości, ale do absolutu cybernetycznego, który realizuje sie? w mechanizmie sprze?żenia zwrotnego. Różnorodne pod wzgle?dem czasoprzestrzennym ikony, tworzone przez Abramović, dążą do skomponowania struktury ikonostasu, be?dącego w ciągłym stanie metamorfozy i transformacji. Jest on złożony z fragmentów: działań, obrazów, wspomnień, historii, zawsze jednak oznaczonych przez indywidualną wrażliwość artystki.
