Opis treści
Do papieża! Do mafioza! Do rodzin! Do Ciebie i do mnie!
Fenomen kierownictwa duchowego!
Tom IV Listów Ojca Pio prezentuje korespondencję Ojca Pio z różnymi grupami osób. Mimo różnorodności adresatów i podejmowanych tematów w tomie rozbłyska jasny blask duchowości pierwszego kapłana noszącego stygmaty.
Obok listów będących wyrazem uprzejmości i przyjaźni można znaleźć inne, zawierające wskazówki duchowe. Nie brakuje też listów broniących prawdy w sprawach wzbudzających kontrowersje, polemiki, skargi i trudności. W żadnym z nich nie brakuje oznak duchowości Ojca Pio i bogactwa jego osobowości.
Listy te, zarówno zbiorowe jak i indywidualne, są przesiąknięte nadprzyrodzonym duchem, pełne ojcowskiego uczucia i słów zachęty, dopasowane do uczuć i opinii jednostek lub grupy. W korespondencji z młodymi Ojciec Pio potrafi dostosować się do mentalności i wrażliwości osób rozpoczynających duchową drogę, przedstawiając w prostych słowach doktrynę ascetyczną, dobrze rozumiejąc przedstawiane mu problemy. Z prostotą i zrozumiałym językiem przedstawia fundamentalne zagadnienia: naśladowanie Jezusa, wierność ćwiczeniom duchowym, miłość do własnego powołania, wytrwałość w dobrych postanowieniach, walka z pokusami i złymi skłonnościami
Mądrej głowie dość dwie słowie napisał Ojciec Pio do jednego z adresatów listów zebranych w czwartym tomie korespondencji. Do papieża, władzy kościelnej i zakonnej, współbraci oraz niektórych dzieci duchowych nie wypadało zwracać się ze zbytnią poufałością i wylewnością. Niekiedy wystarczyło przesłać słowo wyjaśnienia, celną wskazówkę czy zapewnienie, aby uzyskać taki sam efekt, jak w przypadku długiego wywodu. Zawsze jednak, czy to w słowach dotyczących spraw drobnych czy wielkich, odnajdziemy pełnię duchowej mądrości Ojca Pio.
Ceniono go jako dobrego swata i kierownika duchowego małżonków.
Przychodzili do niego ludzie mający trudności z najpiękniejszym uczuciem miłością. Teraz możemy przekonać się, co im zalecał i jakie środki zaradcze proponował.
