Opis treści
Publikacja stanowi studium pragmalingwistyczne, w którym autorka analizuje zjawisko misyjności w mediach katolickich na przykładzie konkretnej stacji poznańskiej, Radia Emaus, jako radia środka, realizującego zakreśloną w taki sposób działalność programową. Analizie poddano materiał z lat 2010-2016. W części teoretycznej omówiono radio jako medium misyjne. Zaprezentowano radio jako medium werbalne i parawerbalne, towarzyszące, powszechne, nielinearne i komunikujące. Stworzono model komunikacji radiowej w perspektywie misyjnej, uwzględniający cztery aspekty (autoprezentacja, budowanie relacji, ewangelizacja, aksjologizacja). Omówiono pojęcie misyjności w ujęciu leksykograficznym i legislacyjnym (świeckim i religijnym), a także działalność radiostacji archidiecezji poznańskiej, wypełniającej nauczanie Kościoła katolickiego. W części praktycznej przedstawiono strategie komunikacyjne jako sposoby realizacji misji w Radiu Emaus, przedstawiono analizę materiału za pomocą autoprezentacji, budowania relacji, ewangelizacji oraz aksjologizacji jako radiowych strategii komunikacyjnych.
