Opis treści
Według słownika „moda” to „zwyczaj, obyczaj przejściowy, zmienny, przeciwstawiający się dotychczasowej tradycji”. Zmieniają się na przykład „style ubierania”, czyli „normy dotyczące zewnętrznego wyglądu” ludzi. Przemianom ulegają również mody artystyczne, literackie, mody w sztuce i architekturze – naprzemiennie rodzą się i przemijają „mody na nowoczesność, na kolekcjonerstwo, na tworzywa sztuczne”. Teatr wielokrotnie się zmieniał, poczynając od najchętniej podejmowanej tematyki sztuk, poprzez sposób ich prezentacji, po założenia ideowe, które chciano popularyzować. W kolejnych epokach teatr uciekał się do odmiennych metod, aby wzbudzić zaciekawienie widowni. To, co w pewnym okresie było popularne, później niekiedy całkowicie zanikało. Dotyczyło to w równej mierze: charakteru sztuk cieszących się największym zainteresowaniem, tematyki spektakli, sposobu gry aktorskiej, scenografii, kostiumów oraz muzyki. Teatr kształtował modę, ale także sam ulegał trendom rodzącym się poza nim.
Składające się na niniejszą książkę artykuły prezentują różne aspekty przemian, jakim podlegały zwyczaje i estetyka spektakli teatralnych. Poruszono tematy, które można zaliczyć do sfery wizualnej, muzycznej, metody aktorskiej, tekstu teatralnego, przestrzeni oraz organizacji życia teatralnego. Łączy je potrzeba interpretacji zagadnień przemian zwyczajów teatralnych, czyli różnych mód artystycznych pojawiających się na scenach, będących często językiem, kodem kulturowym charakterystycznym dla danej epoki i estetyki teatru.
