Książka jest długą wymianą zdań Paula Ricoeura, filozofa, hermeneuty, oraz André LaCocque’a, biblisty, egzegety, skupioną wokół sześciu wybranych wątków ze Starego Testamentu. Dwaj wybitni interpretatorzy i erudyci omawiają kolejno: „historię” stworzenia świata i człowieka, przykazanie „Nie zabijaj”, fragment z Księgi Ezechiela o „dolinie wyschłych kości”, Psalm 22, objawienie imienia Boga oraz Pieśń nad pieśniami. Komentując te teksty, LaCocque i Ricoeur ukazują wiele nowych punktów widzenia: historyczno-krytyczna metoda egzegezy, opierająca się na wynikach badań archeologicznych, filologicznych i historycznych, nie musi stać w sprzeczności z podejściem uwzględniającym pojęcie dynamicznej tradycji, otwartym na rozwój znaczeniowy i wzbogacenie tekstu w wyniku jego relektury. Biblia jest tu odczytywana w dwa różne, lecz nawzajem uzupełniające się sposoby, co sprawia, że czytelnik wraca do ksiąg biblijnych poruszony i ubogacony.
