Opis treści
Monografia jest zbiorem artykułów polskich historyków sztuki, poświęconych różnym sposobom rozumienia potencjału dzieł i form wizualności. Studia obejmują szeroki materiał historyczny (od nowożytności do współczesności), stwarzając możliwość dokonania istotnych rozróżnień w rozległej sferze obrazów – niezależnie od tego przy pomocy jakich mediów zostały one wygenerowane. Potencjał obrazów jest tu też rozważany jako ich zdolność do narzucenia przekonań i utrwalania przeświadczeń i w tym kontekście istotna jest kwestia sprzężenia zwrotnego między praktykami społecznymi obejmującymi sprawowanie kulturowego autorytetu a technikami obrazowymi. Przedmiotem analizy są również zagadnienia bezpośredniej relacji między obrazem a jego odbiorcami oraz refleksja nad dyskursem językowym o mocy lub słabości obiektów wizualnych.
