Opis treści
Krzysztof Radziwiłł, zwany „Piorunem” (1547–1603), należał do czołowych magnatów litewskich drugiej połowy XVI i początku XVII wieku. Piastowane godności – wojewody wileńskiego i hetmana wielkiego – sprawiały, że Krzysztof Radziwiłł był jednym z głównych decydentów politycznych zarówno Wielkiego Księstwa Litewskiego, jak i całej Rzeczypospolitej. Mimo stosunkowo krótkiego życia (56 lat) „Piorun” pozostawił po sobie ogromną spuściznę, a konsekwencje jego działań politycznych można było dostrzec jeszcze długo po jego śmierci. Brak naukowego opracowania losów Krzysztofa Radziwiłła spowodował istotną potrzebę podjęcia badań dotyczących działalności magnata. Zasadniczym celem niniejszej monografii była więc próba nakreślenia polityczno-wojskowej biografii Krzysztofa Radziwiłła widzianej przez pryzmat interesów jego rodu oraz Wielkiego Księstwa Litewskiego. Autorowi zależało również na przedstawieniu genezy, przebiegu oraz skutków konfliktu „Pioruna” z Zygmuntem III Wazą, który w istotny sposób wpłynął na sytuację całego państwa. Ponadto w książce zaprezentowano istotne problemy stosunków polsko-litewskich w okresie publicznej aktywności Radziwiłła. Piotr Łabędź (1984 r.) absolwent Wydziału Nauk Historycznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie w 2018 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie historii. Wśród zainteresowań badawczych autora w pierwszym rzędzie należy wymienić dzieje polityczne Wielkiego Księstwa Litewskiego w drugiej połowie XVI i pierwszej połowie XVII wieku, a w szczególności relacje Litwy z unijnym partnerem. Niniejsza publikacja jest pokłosiem rozprawy doktorskiej napisanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Tomasza Kempy
