Opis treści
Ekskluzywne wydanie najgłośniejszej powieści Margaret Atwood! Edycja specjalna w dużym formacie, oprawie twardej z obwolutą i tasiemką. Wstrząsająca antyutopia o piekle kobiet. Na podstawie powieści powstał znakomity serial. Świat jak z najgorszego koszmaru, gdzie reżim i ortodoksja są jedynym prawem. Freda jest Podręczną w Republice Gilead. Może opuszczać dom swojego Komendanta i jego Żony tylko raz dziennie, aby pójść na targ, gdzie wszystkie napisy zostały zastąpione przez obrazki, bo Podręcznym już nie wolno czytać. Co miesiąc musi pokornie leżeć i modlić się, aby jej zarządca ją zapłodnił, bo w czasach malejącego przyrostu naturalnego tylko ciężarne Podręczne mają jakąś wartość. Ale Freda pamięta jeszcze, choć wydaje się to nierealne, że kiedyś miała kochającego męża, wychowywali córeczkę, miała pracę, własne pieniądze i mogła mówić. Ale tego świata już nie ma…
![Dziecko Noego [wyd. 2022]](https://woblink.com/media/cache/resolve/web_view_small/products/images/6284bf65cb030.jpeg)
violaa92 26-05-2020
violaa92 26-05-2020
"Podręczne ubierały się na czerwono na podobieństwo uniformów niemieckich jeńców wojennych w kanadyjskich obozach z okresu drugiej wojny światowej". Podręczne, czyli płodne kobiety wyłapane kiedyś na ulicy, mają jedno zadanie, leżeć co miesiąc pod swoim Komendantem i być przez niego zapładniana. Nie mają prawa nic posiadać, nie mogą czytać, mówić, nie mają żadnych praw, nie mogą niczego. Są niewolnicami. Mają rodzić dzieci, to ich jedyny obowiązek. Tak teraz wygląda nowe życie. "Kolebka życia, zbudowana z kości, a w środku same niebezpieczeństwa, zniekształcone proteiny, złe kryształy jak powyszczerbiane szkło. Kobiety brały lekarstwa, pigułki, mężczyźni opryskiwali drzewa, krowy jadły trawę, a całe to świństwo spływało do rzek. Nie mówiąc już o wybuchach elektrowni atomowych". Niedaleka przyszłość, na świecie rodzi się coraz mniej dzieci, poronienia i wady wrodzone są na porządku dziennym, następuje nowy porządek świata... Wizja autorki jest tak bardzo autentyczna, aż ciary przechodzą. Powieść ponadczasowa, brutalna, przytłaczająca i przerażająca. Poruszyła mnie doszczętnie. Nie trzeba więcej dodawać, to trzeba przeczytać.
Opinia nie jest potwierdzona zakupem
Book Jeden Wie 18-05-2020
Book Jeden Wie 18-05-2020
"Opowieść Podręcznej" nie jest lekką książką, która umili wam czas w leniwe wieczory przy kominku. Sama się na to nacięłam i po pierwszym szoku, jaki przeżyłam czytając pierwszy rozdział, zrobiłam sobie przerwę na tydzień. Nie było to coś czego się spodziewałam. Margaret Atwood opisuje wszystko dość dokładnie, według mnie, skupiając się bardziej na stronie wizualnej niż emocjonalnej. Proszę, tylko nie linczujcie mnie, ale piszę tę recenzję w zgodzie z własnym sumieniem. Zacznijmy od plusów, bo to one są tą przyjemniejszą częścią, Wykreowany świat w "Opowieści podręcznej" jest niesamowity. W sensie nie niesamowity, a NIESAMOWITY. Dystopijny, brutalny i bezwzględny. Oryginalność z jaką autorka go stworzyła wręcz mnie zachwyciła. Nie zmieniało to faktu, że książkę czytało mi się powolnie. To samo w sobie nie jest minusem, gdyby nie fakt, że książka mnie zwyczajnie nudziła. Nie wywoływała we mnie większych emocji, po prostu czytałam ją... bo tak. Mam porównanie z serialem i po raz pierwszy wersja ekranowa podoba mi się bardziej. Do tego dochodziły liczne retrospekcje, które sprawiały, że czasem gubiłam się w fabule. Jestem trochę zawiedziona, bo pokładałam w tej książce liczne nadzieje. Może to nie mój "typ" literatury, a może to tylko jednorazowy wyjątek. Koniec końców oceniam jednak tę książkę na plus i nie żałuję jej przeczytania.
Opinia nie jest potwierdzona zakupem
czytanie.na.platanie 06-05-2020
czytanie.na.platanie 06-05-2020
Przygodę z twórczością Margaret Atwood zaczęłam od książki „Testamenty”. Wywarła na mnie tak duże wrażenie, że musiałam sięgnąć również po „Opowieść Podręcznej”. Mimo, że ukazująca wizję tego samego totalitarnego reżimu, w którym kobieta będąc własnością swojego pana nie ma żadnych praw, to napisana jest w zupełnie innej formie. Nie szokuje brutalnością scen, ale totalnym uprzedmiotowieniem kobiet i odarciem ich z godności. Przedstawiona prostym, beznamiętnym wręcz językiem upodlonej przez system kobiety, budzi największe emocje. A kiedyś przecież Freda (to nie jest jej prawdziwe imię, bo i do tego nie ma prawa) wiodła normalne życie. Pracowała, była żoną i matką. Była wolna. Pewnego dnia to wszystko zostaje jej odebrane. Wtłoczona siłą do Gileadu, zostaje sprowadzona do naczynia, macicy, komórki jajowej. Nie wolno jej czytać, wychodzić bez pozwolenia, nawet rozmawiać. Jej życie zyska wartość tylko wtedy, gdy urodzi dla systemu zdrowe dziecko. Przetrwać i pozostać przy zdrowych zmysłach pozwalają wspomnienia będące jak odległy sen. Zapachu córeczki, jej twarzy, dotyku męża. Powtórzę kolejny raz, to opowieść ku przestrodze, nie tylko dla kobiet, jak szybko można stracić prawa, które dziś wydają nam się czymś normalnym i naturalnym. Zachowajmy więc czujność i pamiętajmy, że nasze wybory mają wpływ na naszą teraźniejszość i przyszłość. Byśmy nigdy nie obudzili się w drastycznej rzeczywistości jak ta kreowana przez autorkę.
Opinia nie jest potwierdzona zakupem
Blanka94 04-05-2020
Blanka94 04-05-2020
Życie Podręcznych w Republice Gileadu, gdzie mieszkała główna bohaterka Freda było naprawdę przerażające, przede wszystkim dlatego, że ich główną rolą było dać zapłodnić się swojemu Komendantowi, tak aby jego Żona miała dziecko. Oczywiście Podręczne obowiązywało wiele innych ograniczeń, które normalnie byłyby nie do pomyślenia. I tak, sam pomysł bardzo mi się podobał i zrobił na mnie wrażenie, ale jego realizacja średnio. Całość była dla mnie dość męcząca – rozciągnięta fabuła, przeskoki w czasie, przez które czasami nie wiedziałam przez chwilę o czym czytam, częste retrospekcje, dużo opisów (choć przyznam, że były one bardzo obrazowe i czasami byłam zachwycona). Przykro mi, jednak jestem trochę rozczarowana. Książka nie była najgorsza, ale po prostu liczyłam na trochę więcej akcji. Czeka na mnie tom II „Testamenty” i mam nadzieję, że będzie lepiej.
Opinia nie jest potwierdzona zakupem
Patriseria 04-05-2020
Patriseria 04-05-2020
Opowieść Podręczne j opisywana jest jako antyutopia. Świat, w którym część kobiet jest podręcznymi - czyli potrzebnymi tylko do rodzenia dzieci. Nie mają praw; nie mogą czytać, są inwigilowane. Autorka tworzy mocno realistyczny świat, który po prostu przeraża. Postacie nie sa przerysowane. Bardzo podoba mi się tez stylizowany język.
Opinia nie jest potwierdzona zakupem