Opis treści
Dalszy ciąg zapisków policjanta. Do bólu szczere, robione na gorąco, z brutalną otwartością pokazują pracę funkcjonariusza oddziałów prewencji – ciężką, niebezpieczną, niewdzięczną. W tej robocie absurd bezpośrednio sąsiaduje z tragedią, współczucie i chęć niesienia pomocy – z obojętnością, zaangażowanie i poświęcenie – z zawodowym wypaleniem i cynizmem, pogarda - z wdzięcznością.
Czytelnik 13-10-2021
Czytelnik 13-10-2021
Przeczytałam sporo książek o policji i pierwsza część „Psa” wskoczyła do mojego TOP 5, ponieważ (z perspektywy szczerego do bólu policjanta) świetnie ukazała realia służby i jej ciemne strony. Pamiętam moją pierwszą myśl: autor znakomicie wyczerpał temat policji i opisał ją właściwie z każdej możliwej strony, więc sądziłam, że nie zamierza pisać kontynuacji. A tu proszę – kolejny tom! Podobnie jak w poprzedniej części, mamy tu miszmasz interwencji przeplatanych komentarzami autora - oczywiście głównie na temat funkcjonowania formacji i jej absurdów. Nie mogło zabraknąć tematów pandemicznych – maseczki, marsze kobiet, manifestacje, zwolennicy&przeciwnicy szczepień oraz kontrowersyjna Margot
Opinia nie jest potwierdzona zakupem