Opis treści
Prefektura praetorio Italii, Illyrikum i Afryki to jedna z kilku wielkich jednostek administracyjnych, na jakie podzielone było Cesarstwo Rzymskie w IV–VI wieku. Niniejsza praca koncentruje się na kwestiach związanych z procesem powstawania tej prefektury i jej zasięgiem terytorialnym, miejscem prefekta w hierarchii administracyjnej imperium, relacjach pomiędzy nim a dworem cesarskim oraz strukturze officium. Omówiono w niej także kompetencje prefektów w zakresie bezpieczeństwa publicznego, finansów i roli PPO Italii jako wykonawców cesarskiej polityki względem miast, a także relacji pomiędzy prefektami a niższymi rangą członkami administracji (wikariusze, namiestnicy).
