Opis treści
Niniejszy tom jest kontynuacją pierwszego tomu "Rewolucji Husyckiej". Głównymi zbiorowymi bohaterami tej książki nadal będą radykalne wspólnoty husyckie, stanowiące siłę napędową rewolucji. Na czołowych miejscach znajdą się znane nam bractwa wraz z ich wojskami: taboryci i husyci wschodnioczescy, dawniej zwani orebitami, a po śmierci Jana Zizki, twórcy ich potęgi, nazywający siebie Sierotkami. Relacja nasza obejmie wydarzenia między 1424 r. (śmierć Jana Zizki, którego nieprzeciętna indywidualność wpłynęła na późniejszy kształt stosunków w obozie husyckim) a około połową lat trzydziestych XV w., czyli latami zmierzchu rewolucji husyckiej
