Opis treści
Głównym zamierzeniem publikacji jest dokonanie możliwie szerokiego i reprezentatywnego przedstawienia społecznego nauczania organizacji ekumenicznych. W książce stosuje się kilka metod badawczych. Jest to przede wszystkim analiza źródeł, jakimi są najważniejsze dokumenty ekumeniczne poszczególnych organizacji. Kluczowe dla nich raporty, uzgodnienia oraz deklaracje są podstawowym i reprezentatywnym źródłem refleksji społecznej ruchu ekumenicznego. Ich dokładne prześledzenie, ulokowane w kontekście historycznego i strukturalnego opisu danej instytucji sprawia, że poszczególne rozdziały są swoistym studium przypadku. Analizę źródeł przeprowadza się w perspektywie kontekstu ich powstania, jak i odniesienia, kolejną zastosowaną metodą jest więc analiza kontekstualna. W celu wykazania podobieństw między poszczególnymi organizacjami, a także różnic, zwłaszcza między tymi instytucjami, które należą do ekumenicznego mainstreamu i reprezentującymi ekumenizm oddolny, w monografii stosuje się również analizę porównawczą.
