Opis treści
Warto wydać Edmunda STEFANA WITWICKIEGO po raz kolejny w starannej, zbliżonej do intencji autorskiej, formie, jako edycję krytyczną, zawierającą zestawienie wszystkich wariantów tekstu oraz szczegółowe zasady wydania. Mimo pewnych niedociągnięć oraz wtórnych pomysłów jest to utwór bardzo istotny, nie tylko jako tekst dokumentujący najważniejsze przejawy wczesnego polskiego romantyzmu czy ciekawy kontekst dla wielkich dzieł romantycznych, które dość nieudolnie naśladuje. Dramat Witwickiego nie jest jedynie najbardziej wnikliwym studium romantycznej nudy w polskiej literaturze XIX wieku, to także utwór literacki ujmujący całą jej istotę. Edmund to esencja nudy.
